“رَستنِ انسان از کین پلی ست به برترین امید های من و رنگین کمانی از پس طوفان های دراز.--نیچه، چنین گفت زرتشت، درباره ی رتیلان”

“و مگر معنای تجربه، همیشه داشتن تجربه ی بد نیست؟نیچه - فراسوی نیک و بد”

“ایمان یعنی این كه نخواهی بدانی واقعیت چیست.”

“دستت را به من بدهنترسبا هم خواهیم پریدحضور و حیات و حوصله ی من از تودرد و بلا و بی کسی های تو از من”

“استمرار والدین: ناهماهنگی هایحل ناشده میان شخصیت ها و امیال والدین در سرشت کودک منعکس می شود و سرگذشت رنج های درونی او را بنیاد می کند.”

“تنها این دو تو را از جمله ی رنجها می رهانداکنون برگزینمرگ زودهنگام یا عشق طولانی.”

“براستی،انسان رودی ست آلوده، دریا باید بود تا رودی آلوده را پذیرا شد و ناپاکی نپذیرفت”