“Κάθε λέξη είναι ένας άχρηστος λεκές στη σιωπή και στο τίποτα.”

“Kαι σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποικαι δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.”

“Έλεγα μέσα μου όλες αυτές τις αφέλειες σαν να είχα ξεχάσει τι θηρίο είναι τελικά ο άνθρωπος. Σαν να μην ήξερα τι είναι η κάθε καινούρια μέρα που ξημερώνει, πώς γδύνεται μπροστά μας και μας κάνει νόημα να πάμε κοντά της. Πώς ο ήλιος μας κάνει να ξεχνάμε τα ανομολόγητα. Τι είναι εκείνες οι σκέψεις στην πίσσα της νύχτας, οι τύψεις, οι αιθερόφωνες ενοχές; Ένα τίποτα είναι μπροστά στη δύναμη της νέας μέρας που ξημερώνει. Η νεαρή μέρα είναι λήθη και ζωή.”

“Το Αιγαίο δεν είναι μονάχα φως και θάλασσα. Μπαίνει μες στην καρδιά των ανθρώπων,γίνεται πρώτα ένας χτύπος,ύστερα άλλος,ώσπου γίνεται όλοι οι χτύποι της καρδιάς. Μπαίνει μες στις φλέβες και γίνεται αίμα. Καίει το αίμα. Μπαίνει μες στη μνήμη,κι από τότε τίποτα πια δεν μπόρει να το σβήσει ως την ώρα του θανάτου. Το Αιγαίο σε φωνάζει πάντα και σε καλεί.”

“Ένας καλός αναγνώστης, μείζων αναγνώστης, ένας ενεργητικός και δημιουργικός αναγνώστης είναι αυτός που διαβάζει δεύτερη φορά.”

“Ποιος φτάνει στο μέλλον; Ο τάπητας που σε οδηγεί σ' αυτό είναι από καθρέφτη, κι όποιος τρέχει πάνω του ή γλιστράει στη γυαλάδα του και πέφτει ή ξεχνιέται χαζεύοντας το είδωλό του, μπερδεύεται και χάνεται.”