“Ήταν πιο δύσκολο να είσαι η ωραιότερη στην Κυψέλη παρά η ωραιότερη στον κόσμο. Στην Κυψέλη σε έβλεπαν κάθε μέρα στο δρόμο, δεν σε ψήφιζαν βαμμένη, με μουσική από πίσω, ούτε σε γνώριζαν απ' τα περιοδικά, σε είχαν αγαπήσει χωρίς φωτογένεια.”

“Οι άνθρωποι έβαλαν νερό στο κρασί τους και έλεγαν ψέματα διαρκώς στον εαυτό τους ότι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο δεν είναι μια γυναίκα αλλά μια φωτογραφία.”

“Εκείνη η τέλεια γαλήνη στη ζωή που δεν μπορεί να βρεθεί παρά μόνο στην απόσυρση, σε ένα καλό φίλο, σε μια καλή βιβλιοθήκη.”

“Αυτό ήταν το μεγάλο κατόρθωμα της ανθρωπότητας, οι ελεύθερες σχέσεις, ο σεβασμός της προσωπικότητας, η ισότητα των δύο φύλων, το έλεγαν όλα τα περιοδικά, το βροντοφώναζαν οι πανεπιστημιάκες αναλύσεις, το υποστήριζαν οι διαδηλωτές στους δρόμους, το πρότειναν τα τραγούδια, το έβλεπαν στις ταινίες, το έγραφαν στα βιβλία, να του γυρίζεις την πλάτη, να της γυρίζεις την πλάτη, να έχεις πάντα μια δουλειά το πρωί.”

“Η ουσία είναι... σε έναν γκρίζο κόσμο, να ξέρεις να κρατάς πάντα στην ψυχή σου, λίγο, φωτεινό χρώμα!”

“Όταν γυρίζεις πίσω σε παλιές στιγμές χάνεις τον χρόνο σου. Οσο χρόνο έχασες τόσο έχασες απ' το να είσαι μπροστά στην ζωή.”

“Οι Έλληνες ήξεραν να ντρέπονται μέχρι τον Ιούλιο του 1971, το είχαν μάθει από μικροί, το ήξεραν πριν γεννηθούν, είχαν γεννηθεί ντροπαλοί, αμήχανοι, ξενυχτισμένοι, καπνιστές, τραυματισμένοι, αθώοι, νευρικοί, ανήσυχοι, πληγωμένοι.”