“Gusto ko siyang protektahan at pasayahin.. wala namang masama sa gusto kong gawin diba?”

“I’ll wait for you.. I can do that, right? hihintayin kita hanggang sa magsawa ako kakaintay sayo.. hanggang sa mapagod ako.. hanggang sa mawalan na ako ng lakas kakaintay sayo..”“Wag na Athena.. please. Wag mo na akong intayin..”“Pero gusto ko.. Hayaan mo na lang akong mag hintay kahit na alam kong wala na akong iniintay pa.Tama na, please.. Wag mo na akong intayin.. yun na lang hinihiling ko..” he sighed while I cried. “Wag ka namang umiyak oh.. please..“Bakit hinde ako iiyak? Eh mawawala ka na sakin..” “Hinde naman ako mawawala eh..“Magkatabi naman tayo sa classroom diba? Magkakasama rin naman tayo.. Magkaibigan pa rin tayo..” naiyak ako lalo sa huling sinabi niya.. “I love you.. I’m sorry Athena.. Bye..”

“Kenji, okay lang ba kung makalin kita? 'I love you', gusto kong sabihin sayo pero natatakot ako. Hindi ko alam kung saan ako natatakot. Pag sinabi ko bang 'I love you', sasabihin mo rin ng 'I love you too'. Sigh.”

“Sabi ko diba kakalimutan ko na siya. Nagawa ko naman eh. Pero why does it hurt? Bakit nung nakita ko si Kenji bumalik lahat ng pain and happiness? Parang sa araw araw mas tumitindi yung 'like' ko sa kanya. And now.. it's over. Everything.. was one sided.”

“Mag-date tayo. Hinde ko mapropromise na hinde kita masasaktan pero susubukan kong hinde. Kilala mo naman ako eh.. Hinde ako sweet na tao. Kaya nga binansagan mo akong GANGSTER eh, dahil sa ugali ko. Let’s date again.. Wala ng deal.. Date lang naman eh.”

“Alam mo ba kung gaano kahirap magpanggap na ok ka lang kahit hindi? Na masaya kahit gusto mo ng umiyak? Na umaasa kang magiging ok ang lahat kahit alam mong wala na talaga?”

“Athena.""Kenji yah, mi an hae (sorry).""Algettso (I understand). Bogoshipda (I miss you).""Na do (me too).""Yun lang alam ko, hehe. Hindi na ako makapag construct ng sentence sa Korean. Gawa mo?""Wala naka higa lang. Ikaw?""Eto.. iniisip ka. Lumilipad yung kukote ko papunta sayo.”