“DostBir gece habersiz bize gel Merdivenler gıcırdamasın Öyle yorgunum ki hiç sorma Sen halimden anlarsın Sabahlara kadar oturup konuşalım Kimse duymasın Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız Dokunarak uçalım. insanlardan buz gibi soğudum, işte yalnız sen varsın Öyle halsizim ki hiç sorma Anlarsın.”

“RüzgarŞimdi bir rüzgar geçti buradanKoştum ama yetişemedim,Nerelerde gezmiş tozmuşÖğrenemedim.Besbelli denizden çıkıpKıyılar boyunca gitmiştir,Tuz kokusu, katran kokusu, ter kokusuYüreğini allak bullak etmiştir.Sonra başlamış tırmanmaya dağlara doğruBulutları koyun gibi gütmüştür,Okşayıp otları yaylalardaBüyütmüştür.Köylere de uğradıysa eğerIslak, karanlık odalarda beşik sallanmıştır,Güneş altında çalışanlaraİmdat eylemiştir.Sonra başlayıp alçalmaya ovalara doğru,Haşhaş tarlalarında eflatun, pembe, beyaz,Kıraçlarda mavi dikenler..Toz toprak gözlerine gitmiştir.Şehirlere uğramış ki yanımdan geçti,Haşhaş çiçeğine benzer kızlar görmüştür,Bir gülüş, bir tel saç, allık pudraAlıp gitmiştir.Şimdi bir rüzgar geçti buradanKoştum ama yetişemedim,Soraydım söylerdi herhaldeSoramadım.”

“eğer sen, can konağını arıyorsan, bil ki sen cansın.eğer bir lokma ekmek peşinde koşuyorsan, sen bir ekmeksin.bu gizli, bu nükteli sözün manasına akıl erdirirsen, anlarsın kiaradığın ancak sensin, sen.”

“DESTİNADün gece sen uyurken İsmini fısıldadım Ve hayvanların korkunç Öykülerini anlattım Dün gece sen uyurken Çiçeklere su verdim Ve insanların korkunç Öykülerini anlattım onlara Dün gece sen uyurken Yüreğim bir yıldız gibi bağlandı sana İşte bu yüzden sırf bu yüzden Yeni bir isim verdim sana DESTİNA Sen öyle umarsız uyusan da bir köşede İşte bu yüzden sırf bu yüzden Yaşamdan çok ölüme yakın olduğun için Seni bu denli yıktıkları için DESTİNA Yaşamımın gizini vereceğim sana”

“Bir çocuğa verebileceğin en iyi şey çocuğun bağımsız bir zihin geliştirebileceği ortamı yaratmaktır, öyle ki hiç kimsenin adamı olmayacak ve hiçbir sistemin aleti olmayacaktır!”

“‎”Aşk hiç de sizin söylediğiniz basit sempati veya bazen derin olabilen sevgi değildir.o büsbütün başka, bizim tahlil edemediğimiz öyle bir histir ki, nereden geldiğini bilemediğimiz gibi,günün birinde nereden kaçıp gittiğini bilemeyiz.”

“bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen hiç ol. menzilin yokluk olsun. insanın çömlekten farkı olmamalı.nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçimi değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik değil, hiçlik bilincidir.”