“Ode 4.7Diffugere niues, redeunt iam gramina campis arboribus comae;mutat terra uices et decrescentia ripas flumina praetereunt;Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet ducere nuda chorus.Inmortalia ne speres, monet annus et almum quae rapit hora diem.Frigora mitescunt Zephyris, uer proterit aestas, interitura simul pomifer autumnus fruges effuderit, et mox bruma recurrit iners.Damna tamen celeres reparant caelestia lunae: non ubi decidimusquo pater Aeneas, quo diues Tullus et Ancus, puluis et umbra sumus.Quis scit an adiciant hodiernae crastina summae tempora di superi?Cuncta manus auidas fugient heredis, amico quae dederis animo. Cum semel occideris et de te splendida Minos fecerit arbitria,non, Torquate, genus, non te facundia, non te restituet pietas;infernis neque enim tenebris Diana pudicum liberat Hippolytum,nec Lethaea ualet Theseus abrumpere caro uincula Pirithoo.”