“Το θέλω, λοιπόν, είναι αυθεντικό θέλω απ' τη στιγμή που εννοεί: θέλω να μου συμβεί πράγματι!”

“Από τα μικρά μου χρόνια ως σήμερα, ας μην πω με ακρίβεια πόσα είναι γιατί θα τρομάξω κι εγώ η ίδια, έζησα έναν πόλεμο, δύο εμφύλιους πολέμους, δύο δικτατορίες και δύο προσφυγιές. Δεν τα έζησα σαν απλός παρατηρητής, αλλά παίρνοντας ενεργό μέρος κάθε φορά κι έτσι και να ήθελα δεν θα μπορούσε το συγγραφικό μου έργο να μην επηρεαστεί από τα γεγονότα αυτά που συγκλόνισαν τον τόπο μας. Άθελα μου η ζωή μου μπλέχτηκε μέσα στην ιστορία κι έγινα κι εγώ ένα κομμάτι της. Το συγγραφικό μου λοιπόν έργο, θέλω δε θέλω είναι γεμάτο ιστορία.”

“Άσε να κλαίω. Μόνο γράφε τους λόγους, μήπως κι οφείλω κι άλλη λύπη. Θέλω να έχω τη συνείδησή μου ήσυχη πως βασανίστηκα για όλα.”

“Μακαρόνια με κιμά για τον Πέτρο, λοιπόν. Μακαρόνια με κιμά που σημαίνουν συγγνώμη. Κόκκινη σαλτσούλα που λέει, σε χρειάζομαι, πιπεράκι που σημαίνει, σε θέλω, σ'αγαπάω. Τυρί που σημαίνει, με νοιάζει για σένα. Ένα πιάτο φαγάκι που λέει, ελπίζω να μην είναι αργά.”

“Όλα μου τα ψυχολογικά αδιέξοδα, είναι λοιπόν παραχωρήσεις της αγάπης Σου, καύσιμη ύλη για τη Χάρη. Όχι για να θρηνώ που δεν είμαι καλύτερος, αλλά για να με προσελκύεις να Σε ζητώ, Εσύ να με λυτρώσεις.”

“Γιατί να ξέρεις, κόρη μου, η συγγνώμηπου δε ζήτησες σε στοιχειώνει και σε βασανίζει πολύ χειρότερα απ’ τη συγγνώμη που δεν άκουσες...."Όταν αγαπάς είναι για πάντα”