“Dies heeft die minne vremden zede,Dat haer die rouwe volghet mede.”

“U bent toch Gerard Reve, die het altijd over één ding tegelijk heeft, en pas als hij dat afgehandeld heeft verder gaat met iets anders? U bent toch een gewone katholieke volksjongen en geen volksverlakker? Nu, het doet mij echt goed dat van U te horen, waaruit blijkt dat U mijn werk begrijpt en waardeert.”

“En dan is er nog iets met dat licht. Iemand die van iemand anders houdt, zegt altijd dat dat komt doordat die ander zo mooi is, op een of ander manier, van buiten of van binnen, of allebei, terwijl andere mensen daar vaak niets van zien, en meestal is het ook niet zo. Maar wie altijd mooi is, is degene die liefheeft, want hij heeft lief en wordt bestraald door dat licht. Er is een man die van mij houdt en die mij op een bepaalde manier ontzettend mooi vindt, maar dat ben ik helemaal niet. Hij is mooi, al is hij op allerlei manieren ontzettend lelijk. En ik ben ook mooi, maar alleen omdat ik ook van hem houd – al weet hij dat niet. Hij denkt van niet, maar ik houd van hem.”

“Meneer Portnoy,' zei ze terwijl ze haar knapzak optilde, 'u bent alleen maar een jood die een hekel heeft aan zichzelf.''Ah, maar Naomi, dat zijn misschien juist de beste.”

“In elke man schuilt de vrouw die hij graag aan zijn zijde heeft.”

“Die Lucia is volmaakt!””Dat zou je denken,” Giacomo klinkt plotseling bedrukt. “Ze heeft alleen één ernstige tekortkoming.””Welke dan?””Zij is te jong.”Hij meende het, maar zijn broer moest lachen: “Wat een schitterend gebrek!”