“أنا واقف فى طابور الدنياأنا مستنى رغيف م الفرْحومجرد ما اوصل للشباكيقفل دايماً.أضحك حتماًفالضحكة تغطى مكان الجرحوافضل كدا عايش بين طوابيرواستنى كتيرميت مرة أعيد فى الدور وعلشان ممكن يفتح مرةأنا كامل جدا من برالكن كلنا جوانا كسورانا دايماً واقف فى الأولمش ممكن أرضى بأخر الصفعلشان لو هفضل فى الأخرهفضل دايما مركون عالرفالناس كلها مليانة وشوشالناس كلها محتاجة رتوشدكان الدنيا بيرضيهمبشوية ضحك من المغشوشالناس كلها سايبة الصورةومركزة دايما فى البروازوبتقفل شبابيك الدنيامن شيش وازازراضيين بالوضع الغير ثابتعلى كرسى الدنيا الهزازالعيب مش فى الدنيا ياصاحبىكلنا دايما فاهمينها شمالالعمر مع الوقت بيجرىوالناس بتزود فى الأحمالفبقولك عيشالدنيادى يا تعيشها بكيفكيا تعاندك فجأة وهتعيشكو طريق العمر رايح مش جاىحلم حياتك لو كان يائسفيلم حياتك لو كان بائسهتعيشه ازاىأيامى الجاية أنا هغزلهاأنا مش هتأخر ولا ثانية..ولحد ما يجى ميعاد دورى..أنا واقف فى طابور الدنيا..”

“لما تحس بإنك واقع فى مشكلة ..وتلاقيك حاسس ان فى حاجة بتطمنك ..اعرف ان فى حد واقف جمبك ..إحتمال وارد يكون حد دعالك وقالك "ربنا معاك " :)”

“أنا مش فاكر .. آخر مرة بكيت كات امتى .. أنا مش فاكر .. آخر دمعة عليها القيمة .. أنا مبقتش بصدق ولا مشهد فى الدنيا .. أنا مبقتش بدمع .. غير وأنا جوة السـيما”

“الحياة مشهد فى فيلم..كان يدوب عمره ساعات ..لو تضيع اللقطة منك ..مش هترجع للى فات..مهما كان نص السيناريو..مهما كانت البداية..لمّا يكمل مشهدك ..تبقى دى هى النهاية !”

“هل نعرف نحن كل شىء فى هذه الدنيا؟!..إن كل ما نعيشه بضع سنوات فى زمن لا أول له ولا آخر..ماذا نكون نحن في عمر الدنيا حتى ندعي الإحاطة بكل شئ!..هذه دنيا كلها طلاسم!!”

“كلنا نخرج من الدنيا بحظوظ متقاربة برغم ما يبدو فى الظاهر من بغض الفوارق”

“لو اتغزيت من ورا فاعلم انك فى المقدمه .. وأساسى أسااااااسي يعني فى حد واقف وراك”