“ابواب جهنم فى يونيو تنفتح رسمىللى على الشط قالت : يا جمال جسمىيدخل جهنم وراها المعجبين ملايينوف كل فوج الزبانيه تلتقى اسمى ح ادخل جهنم ورا اللى جسمها من عاجالنص مفتول ونصه مكتنز.رجراجتمثال من الحسن وسط البحر ,والامواجوفود تسلم على التمثال وتمسى وادخل جهنم ورا اللى جسمها ممشوقوخصرها بالمايوه المختصر مخنوقالكوره يحدفها فى وجهى ,ونا مفلوقتجينى وتقول : ناولنى الكوره يا عمى وادخل جهنم مع اللى اتشعلقت ع الباروتلتوى وتنفردلى ,فى ادب ووقارخلتنى اروح للمره مراتى ,شيطان الداراقول لها إمتى تبقى طالقه زى أُمى واقول له يارب تحرقنى ونا عبدكواللى عشق-اتعشق .خلقك ومن عندكانا كنت فى الدنيا بتفرج على فنكقال لى هناك صنعتى ,لكن هنا حكمى”

“جهنم مفيهاش مراوح يا كتكوت.”

“اخيرا عرفت ايه المطلوب منى بالظبط على الارض مطلوب أحكى لكم حكايهكل وحاد مننا حكايه ومافيش حاجة اسمها فلان دا حكايه وفلان دا لأومافيش حكايه احلى من التانيهلازم اسيب لكم ورايا حكايه وانا ماشى من هناحكايه تأكد انى كنت موجود فعلا الحكايه اللى انتوا هتدولها اسم غالبا اسمى ولما تيجوا تقولوا اسمى بعد كدهكل واحد فيكو هيفتكر مع نفسه الحته الاجمل بالنسبة له فى الحكايهمش هابقى متضايق غير من الناس اللى مصره تفتكر الحتت السخفيةاسمة هو الحكايهاللى كل واحد هيطلع منها بحكمة صدقونى كل واحد ماشى على الارض هيبقى فى يوم حكمةالحكمة اللى هيا فى ... فى نهايه الحكايه”

“يا مصر و انتى لسه فى البداياتبكرة اللى جاى اعظم من اللى فاتيا مصر قومى و بصى فى المراياتكان كل واحد فى الميدان جايب معاه مرايةرافعها للسمااشكال و الوان كلها مرفوعة فى العالىصبحت مراية واحدة بتلالىو بقت يا مصر الارض صورة للسمالعبة بازل متكاثرة الاجزاءلما البشر يتجمعوا تبان السما عالارضو لما البشر يتفرقوا تلقى السما بتنفضتبأة السما متوزعة جوة الشققو تمر ليلة من التوجس و القلقو ننام و نصحى تانى يوم ترجع سما لما البشر يتجمعوا مع بعض………..يا مصر حقك تملكى بدل السما اتنينواحدة هدية و واحدة تانية صانعها مصريينيا مصر لو دققتى هتلاقى البراقبيجر عربية فواكه فى الحوارى الضيقةشوفى الصحابة و الحواريين على القهوة بيتناقشوا بحرارةو السما على مد ايدهم مستشارة طيعة و رقيقةشوفى المساجد كانت تشاور عالسماصبحت تشاور عالبشرو تقول اهما يا سما بصى و شوفىو ابقى قولى لكل صوفى و هو طالعلكطريق المعرفة اتغيريوصل م السما للارضلا يتوه و لا يحيرو شوفى الخلق وسط الموت تقابله و هى بتهزرفيتلخبط و يتبعتر و سر الدنيا يتفسرو نعدلها و نوزنهابقول يا مصر قومى و بصى فى المراياتفى سما الولاد هما اللى عاملينها………بيشوفوا بعض فى وش بعضكأنى انا انت و هو انا و احنا الكلاحنا فى مرايا بعض بنصبح صباح الفلافدى بروحى كل واحد فى المرايا طلافدى الشهيد اللى بيتبسمالفجر توب على اده متكسمو الله اعلم مين من الاتنين فى صاحبه حلافدى اللى سهران على الخيم فى الطلو افدى اللى واقف يشتغل فى الظلو افدى اللى شايل للعناد اشاراتيهدى التاريخ صوب الميدان لو ضلو افدى اللى واقف هارى نفسه كلامو افدى اللى يتتريق على الحكامو افدى اللى رايح جاى ما بيتعبشو افدى اللى جنبه حط فرشة و نامو افدى طويل البال ما يتعصبشو افدى المصاب اللى شوية و طابو افدى المصاب بهوى التراب و ما طابشو افدى اللى صاب البلطجى و ما اتصابشو افدى المقام العالى فى التحريردولة بلا أمرا و شعب امير………….”

“الاستبداد يد الله القوية الخفية ، يصفع بها رقاب الآبقين من جنة عبوديته إلى جهنم عبودية المستبدين الذين يشاركون الله فى عظمته و يعاندونه جهاراً !”

“لو سمحت افندمرايح فين رايح هناكايوا هناك فينهناك اللى كدهولاهناك ابعد من كده معرفش رايح فينبس كل اللى اعرفهإنى عايز ابعد بعيدابعد من هنا فى كل شىء”