“Staat noem ik dat, waar allen gifdrinkers zijn, goeden en slechten, Staat, waar allen zichzelf verliezen, goeden en slechten. Staat, waar de langzame zelfmoord van allen 'het leven' heet.”

“Ergens ter wereld bestaan nog volken en kudden, doch niet bij ons, mijne broeders: hier vindt men staten.Staat? Wat is dat? Wellaan! Zet nu de oren open, want thans zeg ik u mijn woord over de dood der volken. Staat beduidt het koudste van alle monsters. Koud is ook zijn leugen; en deze leugen kruipt hem uit de mond: 'Ik, de staat, ben het volk.”

“Men arbeidt nog, want arbeid is een vermaak. Maar men zorgt, dat het vermaak niet aangrijpt. Men wordt niet meer arm en rijk: beide zijn te bezwaarlijk. Wie wil nog regeren? Wie gehoorzamen? Beide zijn te bezwaarlijk. Geen herder en ene kudde! Ieder wil hetzelfde, ieder is gelijk: wie anders voelt, gaat vrijwillig in het gekkenhuis.”

“Ik ben niet bevreesd, noch voor de ouderdom noch voor de dood, maar berusting is me schrikbeeld. Nooit zou ik aan de oevers waar braafheid en gezapigheid wonen, willen aanleggen. Ik ben nu vijfentachtig, ik schrijf nog steeds en ik zou nog tot liefhebben in staat zijn.”

“Verzet - dat is de fierheid van de slaaf!”

“angst is het enige dat tussen de mens en de vrijheid staat”

“Hoeveel jaar ben je nu alweer? Zeven? Mooi. Jij wordt al groot. Nog even en ook jij staat in de oetan van het leven waar de mysteries je omringen. Dan zal ook jij je mes moeten trekken om je er doorheen te kappen, kerel. Of je wordt erdoor verstikt.”