“Þegar öllu er á botninn hvolft, þá fer allt einhvernveginn, þótt margur efist um það á tímabili.”
“Þar sem jökulinn ber við loft hættir landið að vera jarðneskt, en jörðin fær hlutdeild í himninum, þar búa ekki framar neinar sorgir og þessvegna er gleðin ekki nauðsynleg, þar ríkir fegurðin ein, ofar hverri kröfu.”
“En þeir sem voru snemma á fótum morguninn eftir urðu þeirrar huggunar aðnjótandi að sjá Pétur Pálsson ríða heim af fjalli, að vísu aðþreingdan nokkuð, ákaflega moldugan, hattlausan, tannlausan, og loníettulausan, en þó óneitanlega í tiltölulega ómyrtu ásigkomulagi.”
“Hef ég drepið mann eða hef ég ekki drepið mann? Hver hefur drepið mann og hver hefur ekki drepið mann? Hvenær drepur maður mann og hvenær drepur maður ekki mann? Fari í helvíti sem ég drap mann. Og þó.”
“And when the spring breezes blow up the valley; when the spring sun shines on last year's withered grass on the river banks; and on the lake; and on the lake's two white swans; and coaxes the new grass out of the spongy soil in the marshes - who could believe on such a day that this peaceful, grassy valley brooded over the story of our past; and over its spectres?”
“The tyranny of mankind; it was like the obstinate drip of water falling on a stone and hollowing it little by little; and this drip continued, falling obstinately, falling without pause on the souls of the children.”