“Now he was singed by pain. When he finally opened his eyes he saw, at the end of the narrow green path, dazzlingly bright light. There she is, he thought breathlessly, there she is. With a shout of joy and deliverance he plunged forward to meet the light.”

“A person can carry his own persecutor, his own prison, about with him, Monseigneur. He can - as you know - die of thirst even when he has the clearest water within his reach. To be free...not to be free...it is all relative. No one has to drag along more ballast than he wants to and he who allows himself to be bound is a fool. The biggest fools are those who wear shackles of cobwebs and believe themselves to be helpless.”

“Dag na dag, een deel van iedere nacht, zaten wij naast elkaar als vreemden. Glimlachende maskers en levenloze opgevulde pronkgewaden: markies en markiezin van Pescara.”

“Men kan nooit werkelijk een plek-van-vroeger terug vinden, of een voorbije staat van zijn opnieuw beleven. Er is ooit een toestand van volmaakt geluk geweest die men in de loop van de tijd onophoudelijk verliest, vergeet. Toch blijft men geloveen dat die ergens in het verleden verzonken is en hervonden kan worden.”

“Nora had bewust een paar kinderen gewild, niet in de eerste plaats uit een emotioneel hunkeren naar het moederschap, maar misschien vooral omdat grootbrengen, opvoeden, een uitdaging inhielden, hoge eisen stelden aan inventiviteit, aan de gave tot voorbereiden, anticiperen, op het juiste ogenblik toepassen, die het destijds Muisje Bloemcaps mogelijk hadden gemaakt met superieur gemak alle lesmateriaal te beheersen.”

“Zij geloofde aan een samenhang van alle verschijnselen, zonder echter een hogere macht aansprakelijk te stellen voor wat haar overkwam, zonder van een god persoonlijke bemoeienis met haar lot, troost, of loon naar werken te verwachten. Zij was er van overtuigd dat in de mens zelf de krachten ontstaan die men Goed en Kwaad noemt, en dat alleen door de ontwikkeling van het individuele bewustzijn de wil tot integriteit een menselijk gegeven wordt.”

“Zij ging vertrekken, maar zij wist nog niet waar zij uiteindelijk terecht zou komen. Zij moest iets volbrengen, maar zij had geen duidelijke voorstelling van wat dat was. Voorgevoel zei haar, dat een serene ouderdom voor haar niet was weggelegd.”