“Bir akşam onu bir günbatımı önünde dindarca düşünür buldum, güneş vadiyi bir yatak gibi göstererek dorukları öyle bir şehvetle kızartıyordu ki, doğanın yaratıklarını aşka çağırmasına aracılık eden şu durasız ilahiler ilahisini duymamak olanaksızdı.”

“Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş. Gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra, ben dünyada ancak kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim.”

“Sorunun ne olursa olsun, eğer onu doğru bir şekilde düşünebilirsen, parıldayan bir güneş gibi ufukta belirecektir çözüm!”

“İnsanın yarattığı gerçek bir güzellik doğanın güzelliğiyle asla yarışmaz, fakat onu mükemmel bir şekilde tamamlar!”

“Şiirler yazdım, kitaplar okudumElimde bir bardak aldım, onu yeniden oydumDerinlerde kaldım böyle bir zamanKim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktanEy yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefalarıSöyleşin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum.”

“Bir kırlangıç gibi hızlıca yükselirken, unutma ki bir taş gibi de çabucak düşebilirsin!”