“Tu ne quaesieris--scire nefas--quem mihi, quem tibi finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati. . . . Spem longam reseces. Dum loquimur fugerit invida aetas. Carpe diem, quam minimum credula postero.”
“Dum loquimur, fugerit invida aetas. Carpe diem; quam minimum credula postero.”
“Carpe diem, quam minimum credula postero. Uzmi sve što ti dan donosi i ne vjeruj u sutra.”
“Hodie mihi cras tibi. Sic transit gloria mundi.”
“Carpe Diem”
“Carpe Diem! ”