“Hep, bircok ahlaksizliklarin aleni dusmani, gizli dostu gibiyiz.”

“Ve ben, bu gece, yaşamın belirli bir saydamlığı karşısında hiçbir şeyin önemi kalmadığı için kişinin ölmek isteyebilmesini anlıyorum. Bir insan acı çeker, mutsuzluk üstüne mutsuzluğa uğrar. Katlanır bunlara, yazgısını benimser, iyice yerleşir içine. Saygı görür. Sonra, bir akşam, hiç: bir zamanlar çok sevdiği bir dostuna rastlar. Dostu biraz dalgın konuşur onunla. Eve dönünce, adam kendini öldürür. Sonra gizli dertlerden, bilinmeyen acılardan söz edilir. Hayır. İlle de bir neden gerekirse, dostu kendisiyle dalgın konuştuğu için öldürmüştür adam kendini.”

“İlerlemenin dostu olmak istiyorsan, korkunun düşmanı ol!”

“Biz de deniz gibiyiz." dedi Başak, "tek derdimiz yerinden oynatamadığımız taşlar.”

“Düştüm,düşmüşlüğüm kimsenin değil benim yanılgımın eseri.Düştüm.Düşenin dostu Allah.Tut elimden kaldır beni.”

“Eğer birisi düşmanın olmakta ısrar ediyorsa, sen onun dostu olmak için daha fazla ısrar et!”