“Na przykład.Obudziłem się. Chcę wstać.Chcę wstać. Co to znaczy. Jest taki czas, że chcę wstać, a nie wstaję. Bo skoro wstaję, to nie "chcę"; ot, wstaję. Wstałem.A tu nie.Chcę.Co to za granica? Co takiego oddziela "chcę" od "robię"?Co za dziwny bufor intencji?Nie ciało.Nie niemoc fizyczna.Nie niedowład woli. (Bo CHCĘ!)Dlaczego zatem chcę, a nie wstaję?(Chcę, a nie pracuję. Chcę, a nie idę. Chcę, a nie jem. Chcę, a nie mówię. Na przykład.)Nawet jeśli tylko przez chwilę, przez sekundę, ułamek.Jak nazwać ów ośrodek, który stawia mi opór?Dla pływaka jest to woda. Dla dżdżownicy - ziemia. Dla jonu - pole elektromagnetyczne.A dla woli - co?Coś. Przeciwchcenie.Nolensum.”

“„- Ja nie chcę prowadzić interesów. Chcę zostać pisarzem.- Że jak? I co będziesz jadł, obiboku? Zupę z liter? Enchiladę z papieru? Co będziesz pił? Atrament?”

“Ach tak! tak ją kochałem! Pójdęż teraz trwożyćI na kochanka larwę potępieńca włożyć?Po co? czego chcę od niej? o zazdrości podła!I jakież są jej grzechy?Czyli mię słówkiem dwuznacznym podwiodła?Czy wabiącymi łowiła uśmiechyalbo kłamliwe układała lice?I gdzież są jej przysięgi, jakie obietnice?Miałemże od niej choć przez sen nadzieję?Nie! nie! sam urojone żywiłem mamidła,Sam przyprawiłem jady, od których szaleję!Po cóż ta wściekłość? jakie do niej prawa?Co za moją wzgardzoną przemawia osobą?Gdzie wielkie cnoty? świetne czyny? sława?Nic! Nic! Ach, jednę miłość mam za sobą!”

“Wtedy trafiasz na policję i do sądu. Jeśli masz pieniądze, ukarzą cię grzywną. Jeśli nie masz pieniędzy, każą ci odpracować pewną liczbę godzin na rzecz gminy. To jest w porządku. Coś takiego nie zdarza się często. Znam ludzi, którzy przez całe lata nie zostali przyłapani, zapewniam cię… Praca dla gminy to może czterdzieści, może sto godzin. A jaką masz alternatywę? Chodzić codziennie do pracy przez resztę życia? Powiedz, jak nazwać taki wyrok?”

“Chcę ci wyznać tajemnicę Czas jest tobąCzas jest kobietą Jest osobąPochlebioną gdy się pada na kolanaU jej stóp czas jak suknia rozpinanaCzas jak nie kończąca się włosów falaRozczesywana bez końcaCzas jak lustro co się w oddechu rozjaśnia i zmącąO świcie kiedy się budzę czas jak ty śpiąca czas jak tyJak nóż przebijający mi gardło Ach czy nazwę nareszcieTę udrękę czasu który nie odpływa tę udrękęCzasu zatrzymanego jak krew w naczyniu krwionośnymTo gorsze niż pragnienie nigdy nie spełnione niż nienasycenieOczu kiedy przechodzisz przez pokój i drżę z obawyBy nie prysło urzeczenieTo jeszcze gorsze niż przeczuwać cię obcąW ucieczceZ myślami gdzie indziej z innym już stuleciem w duszyMój Boże jakie ciężkie są słowa I tak być musiMoja miłości ponad rozkoszami miłości nieprzystępna dziś dla zagrożeńBijąca w mojej skroni mój pulsujący zegarzeKiedy wstrzymujesz oddech duszę sięW moim tętnie waha się i przystaje twój krokChcę ci wyznać tajemnicę Każde słowoNa mych wargach jest nędzarką która żebrzeUtrapieniem dla twych dłoni czymś co gaśnie pod twym wzrokiemWięc powtarzam że cię kocham bo mnie zwodziKryształ frazy nie dość jasny by zawisnąć na twej szyiWybacz mowę pospolitą Ona jestCzystą wodą która przykro syczy w ogniuChcę ci wyznać tajemnicę Nie potrafięOpowiedzieć ci o czasie który ciebie przypominaI o tobie nie potrafię ja jedynie tak udajęJak ci którzy bardzo długo stoją na peronie dworcaI machają jeszcze dłonią choć pociągi odjechałyAż im słabnie przegub ręki pod ciężarem nowej łzyChcę ci wyznać tajemnicę Ja się bojęCiebie tego co wieczorem każe podejść ci do okienTwoich gestów i słów jakich nie wymawia się zazwyczajPowolnego i szybkiego czasu boję się i ciebieChcę ci wyznać tajemnicę Zamknij drzwiŁatwiej umrzeć jest niż kochać i dlategoŻycie moje znieść umiałemMoja miłości”

“Nie każdy ma takie życie, żeby nadawało się na dom dla niego, który będzie mógł dekorować coraz bogatszymi meblami wspomnień. Niektórzy mieszkają w hotelach, w niejednym hotelu. Lata zatrzaskują się za nimi jak drzwi hoteli - i jedyne, co im pozostaje, to odrobina odwagi, ale nikt ich nie żałuje.”