“Życie przeważnie jest smutne. A zaraz potem się umiera...”

“Wie pani, czasem mam wrażenie, że żyjemy w świecie, który sobie wymyślamy. Ustalamy sobie, co jest dobre, a co nie, rysujemy mapy znaczeń...A potem całe życie zmagamy się z tym, cośmy sobie wykoncypowali. Problem polega na tym, że każdy ma swoją wersję, i dlatego tak trudno jest się ludziom dogadać.”

“Nasze życie rodzinne,prawo naszych domów,nie przypomina ani trochę waszych domów.Kochamy się,ale jest to miłość bez miłości”

“Dziś większość ludzi umiera na postępujący zdrowy rozsądek, a kiedy jest już zbyt późno na leczenie, odkrywają, że jedyną rzeczą, której się nigdy nie żałuje, są własne błędy.”

“Człowiek rodzi się samotny i umiera samotny. Tkwi to w naturze rzeczy i jest prawem przyrody. Lecz prawdopodobnie wskutek wadliwego wychowania człowiek nie traktuje samotności jako mal necessaire, lecz usiłuje bronić się przed nią, szukając wyjścia w ucieczce.”

“Chrześcijaństwo skalało ludzkie dusze. Jesteśmy wszyscy niewolnikami chrztu. Obłąkana wiara w fałszywą moralność, przeczącą naturalnym instynktom zabija radość życia, wolę mocy. Życie samo.Wmontowuje nam w mózgi dwie szpile, którymi można potem nami powodować: wstyd i lęk. Dlatego życie jest zawsze cierpieniem. Wystarczy wyobrazić sobie wilka, któremu treser zakazuje jedzenia mięsa. Zwierzę jest karane za każdy przejaw instynktu, za najsłabsze nawet impulsy łowcy. Ma jeść obrok i trawę, choć jego jelita ich nie trawią, a za każdy kęs mięsa jest bite.”