“Sieh sie dir an", sagte Vincent. "Alle finden einfach zueinander. Sie kommen so mühelos zusammen. Warum passiert mir das nicht?”

“Ich weiß nicht, ob die verdummte Unterhaltung nach und nach dem kollektiven Intellekt unserer Nation geschadet hat oder ob die geistige Faulheit des Publikums zuerst da war und wir sie nur bedient haben.”

“I've taken the liberty of giving us a full moon. I've arranged for all stoplights to stay green. I've made some phone calls to make sure you keep smiling. I've reserved the space underneath our feet. I've gone all out for you, so why don't you go with me?”

“The United States, with all her time zones and logos, was the home to so many lonely souls, but none at that particular moment felt such an extraordinary loneliness as Blue Gene Mapother, who felt like someone had just signed the divorce papers that would separate himself from himself.”

“You know, there is only one letter's difference between lonely and lovely," I told him once when he was down. "There is only one letter's difference between loner and loser," he retorted.”

“Ik vind het vervelend dat ik het je moet vertellen, maar je zult nooit gelukkig worden. Ik wil je geen pijn doen door dit te zeggen. Ik zeg het omdat ik het wel zo eerlijk vind om open kaart te spelen voor we beginnen. Ik hoop dat je dat waardeert, want vanaf nu zal niemand meer open of eerlijk tegen je zijn. Dus nogmaals, ik zeg het je vooraf maar: je zult nooit gelukkig worden. Ik heb het voor je opgeschreven. Heel graag gedaan.”

“Du, dem ich's nicht sage, daß ich bei Nacht weinend liege, dessen Wesen mich müde macht wie eine Wiege. Du, der mir nicht sagt, wenn er wacht meinetwillen: wie, wenn wir diese Pracht ohne zu stillen in uns ertrügen? Sieh Dir die Liebenden an, wenn erst das Bekennen begann, wie bald sie lügen.”