“uygarlığın olmadığı yerlerde ev bir evle değil, bir eylem ya da eylemler kümesiyle temsil edilir. herkesinki kendine özgüdür. bir zorunluluk duyulmadan seçilmiş eylemler kendi içlerinde geçici olabilirlr belki, ama herhangi bir binadan daha kalıcı ve sağlam sığınaklar sunarlar. Ev o zaman bir mekan olmaktan çıkar, yaşanan bir hayatın anlatılmamış öyküsü olur. En can alıcı noktaysa, evin aslında insanın adından başka bir şey olmadığıdır - birçok kişiye göre de insan adsızdır.”

“bir insan bir insanda başka bir hayatın kapısını görünce aşık olur. ne mutluluktur öte yandaki, ne de tadıyla meraklandıran bir acı. aşk diye buna denir: bir insan bir insanda tekinsiz bir ev görür. insan yarası yarasına denk geleni seviyor demek ki.”

“Bir su damlası için en güzel ev bir yapraktır ve bir insan için: İyilik. İyilik, içinde sürekli yaşadığın evin olsun!”

“Anlaşılan ben zayıf bir insanım.İncil'i denedim;filozofları,şairleri,ama bir şekilde hepsi hedef şaşırmışlardı.Tamamen başka bir şeyden bahsediyorlardı. Ben de okumayı kestim uzun bir süre önce.İçki,kumar ve seks biraz işe yarıyordu ve bu yaşantımda cemiyetin,şehrin,ülkenin herhangi bir ferdi gibiydim; ancak tek fark, benim 'başarmak' isteği duymamamdı.Bir aile istemiyordum,ev istemiyordum,saygın bir iş istemiyordum.Böyleydim işte:Entelektüel değilim,sanatçı değilim,alalade bir insanı kurtaran köklerden yoksunum.Arada derede kalmış bir şey gibiyim ve sanırım bu da deliliğin başlangıcıdır.”

“İnsan hayata erken atılmışsa, bir gün dinleneceğini düşündükçe belli bir huzur duyar. Belki de zaman geçtikçe bedenlerimiz. Bazı şeyleri bize daha zor kabul ettirdiğinden. Bir şey gitgide daha güç ve yorucu bir hale gelir; o zaman sonsuza dek uyuma düşuncesi, eskisi kadar korkutmamaya başlar.”

“İnsan, bir başka insanla ya da herhangi bir olguyla arasındaki ilişkiyi biçimlendiremezse, bu ilişki yok demektir.”