“Isa rin akong Espanyol, pero bago ang pagiging Espanyol ay tao ako at bago ang Espanya ay sa ibabaw ng Espanya ay ang kanyang dangal, ang matataas na prinsipyo ng moralidad, ang mga walang-hanggang prinsipyo ng hindi nagbabagong katarungan!”
In this quote by Jose Rizal, he expresses his belief that before his Spanish nationality, he is first and foremost a human being with dignity and moral principles. He emphasizes that the true essence of a nation lies not in its political boundaries or government, but in its honor, moral values, and unwavering commitment to justice. Rizal's words reflect his strong nationalistic sentiments and his call for the Filipino people to prioritize their inherent worth and principles over external influences. This quote serves as a reminder of the importance of maintaining one's integrity and standing firm in the face of adversity.
In this statement, Jose Rizal emphasizes the importance of upholding one's dignity, morality, and principles above all else. This timeless message reminds us that our identity and values as individuals should not be overshadowed by any external factors or allegiances. It serves as a powerful reminder to prioritize our humanity and integrity in any circumstance, regardless of our background or nationality.
"Isa rin akong Espanyol, pero bago ang pagiging Espanyol ay tao ako at bago ang Espanya ay sa ibabaw ng Espanya ay ang kanyang dangal, ang matataas na prinsipyo ng moralidad, ang mga walang-hanggang prinsipyo ng hindi nagbabagong katarungan!" - Jose Rizal
This quote by Jose Rizal reflects his nuanced views on Spanish identity, emphasizing the importance of individual morality and justice over national allegiance.
Reflecting on Jose Rizal's statement, consider the following questions:
“Ang dalisay na hanging ito at ang mga batong itong napakalilinis ay mapupuno ng karbon, ng mga kahon at bariles, ng mga bunga ng sipag ng tao.”
“Ilang dantaon po mula ngayon, kapag naliwanagan at natubos na ang sangkatauhan, kapag wala nang mga lahi, kapag malaya na ang lahat ng mga bayan, kapag wala nang nang-aalipin at napaaalipin, mga kolonya at mga metropolis, kapag naghahari na ang iisang katarungan at ang bawat isa'y mamamayan na ng daigdig, tanging ang pagsampalataya po sa siyensiya ang malalabi. Magiging singkahulugan ng bulag na pagsamba ang patriyotismo at sinumang magmagaling na nagtataglay ng katangiang ito ay walang alinlangang ibibilanggo na tulad ng isang may nakahahawang sakit, isang manliligalig sa kaayusang lipunan.”
“Ang mga henyong ipinapalagay ng mga karaniwang tao na nauna sa kanilang panahon ay nagmistulang gayon sapagkat tinatanaw ng mga humahatol mula sa malayo o napagkakamalang isang buong siglo ang buntot na tinatahak ng mga naiwanan.”
“Nasa isip ng lahat na ang gobyerno, bilang isang institusyong likha ng tao, ay nangangailangan ng tulong ng lahat, nangangailangan ito ng magpapakita at magpapaalam sa mga tunay na pangyayari.”
“Nalilimot ng bawat isa sa inyo na habang napag-iingatan ang isang bayan ang kaniyang wika, napag-iingatan din nito ang katibayan ng kaniyang paglaya, katulad ng pagpapanatili ng isang tao sa kaniyang kasarinlan, upang mapanatili niya ang kaniyang sariling paraan ng pag-iisip. Ang wika ang pag-iisip ng bayan.”
“Mga mamamayan din ang mga bumubuo ng gobyerno at sila ang higit na nakapag-aral.' 'Ngunit tulad po ng ibang tao, nagkakamali kaya hindi dapat maging bingi sa kuro-kuro ng iba.”