“Nalilimot ng bawat isa sa inyo na habang napag-iingatan ang isang bayan ang kaniyang wika, napag-iingatan din nito ang katibayan ng kaniyang paglaya, katulad ng pagpapanatili ng isang tao sa kaniyang kasarinlan, upang mapanatili niya ang kaniyang sariling paraan ng pag-iisip. Ang wika ang pag-iisip ng bayan.”
In this quote, Jose Rizal emphasizes the importance of preserving one's language as a crucial aspect of preserving a nation's identity and freedom. By protecting the language of a nation, their heritage and independence are also safeguarded. Rizal suggests that language shapes a nation's way of thinking, and by maintaining their language, individuals can preserve their unique way of reasoning. Language, according to Rizal, is not just a means of communication but also a reflection of a nation's soul and identity. It is through language that a nation can articulate its history, culture, and beliefs.
In his quote, Jose Rizal emphasizes the significance of preserving one's language as a way of safeguarding one's freedom and individuality. This message remains relevant in modern society, where globalization and cultural homogenization pose a threat to linguistic diversity. Language not only shapes the way we think but also reflects our unique identity and heritage. Therefore, it is essential to protect and uphold our languages to maintain our cultural richness and sense of self.
In one of his famous quotes, Jose Rizal highlighted the importance of preserving a nation's language as a means of safeguarding its identity and freedom. He emphasized that a nation's language is not only a communication tool but also a reflection of its history, beliefs, and values.
As we reflect on the words of Jose Rizal about the importance of preserving a nation's language, we must consider the following questions:
“Nawalan muli ng isang oras ang buhay ng bawat kabataan, saka isang bahagi ng kaniyang karangalan at paggalang sa sarili, at kapalit ang paglaki sa kalooban ng panghihina ng loob, ng paglalaho ng hilig sa pag-aaral, at pagdaramdam sa loob ng dibdib.”
“Walang maitutugon ang wika sa tanong ng pag-ibig buhat sa isang sulyap na kumikislap o palihim. Sa halip, sumasagot ang ngiti, ang halik, o ang bugtonghininga.”
“Ilang dantaon po mula ngayon, kapag naliwanagan at natubos na ang sangkatauhan, kapag wala nang mga lahi, kapag malaya na ang lahat ng mga bayan, kapag wala nang nang-aalipin at napaaalipin, mga kolonya at mga metropolis, kapag naghahari na ang iisang katarungan at ang bawat isa'y mamamayan na ng daigdig, tanging ang pagsampalataya po sa siyensiya ang malalabi. Magiging singkahulugan ng bulag na pagsamba ang patriyotismo at sinumang magmagaling na nagtataglay ng katangiang ito ay walang alinlangang ibibilanggo na tulad ng isang may nakahahawang sakit, isang manliligalig sa kaayusang lipunan.”
“Naglalaho sa loob ng klase ang mga hadlang na itinatayo ng politika upang hatiin ang mga lahi, natutunaw wari sa alab ng kaalaman at kabataan.”
“Ang mga henyong ipinapalagay ng mga karaniwang tao na nauna sa kanilang panahon ay nagmistulang gayon sapagkat tinatanaw ng mga humahatol mula sa malayo o napagkakamalang isang buong siglo ang buntot na tinatahak ng mga naiwanan.”
“Nasa isip ng lahat na ang gobyerno, bilang isang institusyong likha ng tao, ay nangangailangan ng tulong ng lahat, nangangailangan ito ng magpapakita at magpapaalam sa mga tunay na pangyayari.”