“Napakatamis ng tubig at naiinom, bagaman lumulunod sa alak at serbesa at pumapatay sa apoy. Nagiging singaw ito kapag pinainitan; kapag naligalig, nagiging karagatan na minsan nang pumuksa sa sangkatauhan at yumanig sa dibdib ng mundo.”
"“Napakatamis ng tubig at naiinom, bagaman lumulunod sa alak at serbesa at pumapatay sa apoy. Nagiging singaw ito kapag pinainitan; kapag naligalig, nagiging karagatan na minsan nang pumuksa sa sangkatauhan at yumanig sa dibdib ng mundo.” - Jose Rizal"
In this quote by Jose Rizal, the speaker describes how water is both sweet and drinkable, but can also drown in alcohol and beer and extinguish fire. The speaker mentions that water becomes vapor when heated, turning into a sea that once destroyed humanity and shook the world's heart. This imagery suggests that while water is essential for life and can sustain us, it also has the power to destroy and bring about catastrophic events. This duality of water serves as a powerful metaphor for the complexities and contradictions in life, emphasizing the importance of balance and moderation in all things.
Jose Rizal's words on the dangers of excessive drinking and the destruction it can cause are still relevant in today's society. The quote serves as a reminder of the importance of balance and moderation in all aspects of life, as indulging too much in vices like alcohol can lead to destructive consequences. It also emphasizes the need for self-control and responsible decision-making to avoid harm to oneself and others.
As we reflect on this quote from Jose Rizal, we are prompted to think about the duality of water - its sweetness and nourishment, contrasted with its potential for destruction and devastation. This quote encourages us to ponder on the various aspects and implications of water in our lives and in the world.
How do you interpret the metaphor of water being sweet and drinkable, yet also capable of drowning in alcohol and beer and extinguishing fire?
In what ways can water be seen as a symbol of purity and life, but also a source of danger and chaos?
How does the imagery of water turning into steam when heated or becoming a vast ocean when stirred relate to the potential impact of seemingly harmless elements when provoked or disturbed?
Reflecting on the historical context of this quote, how might Rizal have been commenting on the power dynamics and conflicts present in society at the time? How do these themes still resonate in today's world?
How can we apply Rizal's message about the dual nature of water to our own lives and relationships? What lessons can we learn from this metaphor as we navigate through challenges and complexities in our own experiences?
“Ilang dantaon po mula ngayon, kapag naliwanagan at natubos na ang sangkatauhan, kapag wala nang mga lahi, kapag malaya na ang lahat ng mga bayan, kapag wala nang nang-aalipin at napaaalipin, mga kolonya at mga metropolis, kapag naghahari na ang iisang katarungan at ang bawat isa'y mamamayan na ng daigdig, tanging ang pagsampalataya po sa siyensiya ang malalabi. Magiging singkahulugan ng bulag na pagsamba ang patriyotismo at sinumang magmagaling na nagtataglay ng katangiang ito ay walang alinlangang ibibilanggo na tulad ng isang may nakahahawang sakit, isang manliligalig sa kaayusang lipunan.”
“Kapag may mga uban na po akong tulad ng sa inyo at ginugunita ang nakaraan at makita kong gumawa ako alang-alang sa sarili lamang, hindi ginhawa ang magagawa't nararapat gawin ukol sa bayang nagbigay sa akin ng lahat, ukol sa mga mamamayang tumutulong sa aking mabuhay, kapag nagkagayon po, magiging tinik sa akin ang bawat uban, at sa halip na ikaliwalhati ko'y dapat kong ikahiya.”
“Upang matawag na isang dakilang kritiko, wala nang hihigit pa sa pagpapamalas ng kawalang-kasiyahan sa lahat ng bagay.”
“Nawalan muli ng isang oras ang buhay ng bawat kabataan, saka isang bahagi ng kaniyang karangalan at paggalang sa sarili, at kapalit ang paglaki sa kalooban ng panghihina ng loob, ng paglalaho ng hilig sa pag-aaral, at pagdaramdam sa loob ng dibdib.”
“Nasa isip ng lahat na ang gobyerno, bilang isang institusyong likha ng tao, ay nangangailangan ng tulong ng lahat, nangangailangan ito ng magpapakita at magpapaalam sa mga tunay na pangyayari.”
“Naglalaho sa loob ng klase ang mga hadlang na itinatayo ng politika upang hatiin ang mga lahi, natutunaw wari sa alab ng kaalaman at kabataan.”