“Neither I nor the four flippers of the sea-bear of the Boreal ocean have been able to solve the riddle of life.”

“O Ocean, you remind me somewhat of the bluish marks one sees on the battered backs of cabin boys.”

“As beautiful as the chance encounter of a sewing machine and an umbrella on an operating table.”

“Maldoror'un mutlu yaşadığı o ilk yıllarda nasıl iyi yürekli biri olduğunu anlatacağım birkaç satırda.Daha sonra, kötü ruhlu doğmuş olduğunu fark etti: Ne garip yazgı! Kişiliğini elinden geldiğincegizledi uzun yıllar, ama sonunda, şu alışık olmadığı gerilim yüzünden, her gün kan beynine çıkmayabaşladı; böylesine bir yaşama artık katlanamadığı için de, sonunda, kararlı bir biçimde kötülükmesleğine adandı… .....Yalancı biri değildi, gerçeği kabul ediyor vekendisinin bir kan dökücü olduğunu söylüyordu. İnsanlar, duydunuz mu? Bu titreyen kuş teleğikalemle de aynı şeyi tekrarlamaktan utanmıyor. Sanki istençten de güçlü yetke… Bir lânet! Yerçekimiyasalarına karşı koyabilir mi taş? Olanaksız. Kötülük, iyilikle bağlaşma yapmak isterse, olanaksızdır.Yukarıda söylediğim de buydu benim zaten.”

“Plût au ciel que le lecteur, enhardi et devenu momentanément féroce comme ce qu’il lit, trouve, sans se désorienter, son chemin abrupt et sauvage, à travers les marécages désolés de ces pages sombres et pleines de poison ; car, à moins qu'il n’apporte dans sa lecture une logique rigoureuse et une tension d’esprit égale au moins à sa défiance, les émanations mortelles de ce livre imbiberont son âme comme l’eau le sucre. Il n’est pas bon que tout le monde lise les pages qui vont suivre ; quelques-uns seuls savoureront ce fruit amer sans danger. Par conséquent, âme timide, avant de pénétrer plus loin dans de pareilles landes inexplorées, dirige tes talons en arrière et non en avant. Écoute bien ce que je te dis : dirige tes talons en arrière et non en avant.”

“«Je suis fils de l'homme et de la femme, d'après ce qu'on m'a dit. Ça m'étonne... Je croyais être d'avantage!»”

“I am filthy. I am riddled with lice. Hogs, when they look at me, vomit. My skin is encrusted with the scabs and scales of leprosy, and covered with yellow pus.[...] A family of toads has taken up residence in my left armpit and, when one of them moves, it tickles. Mind one of them does not escape and come and scratch the inside of your ear with its mouth; for it would then be able to enter your brain. In my right armpit there is a chameleon which is perpetually chasing them, to avoid starving to death: everyone must live.[...] My anus has been penetrated by a crab; encouraged by my sluggishness, he guards the entrance with his pincers, and causes me a lot of pain.”