“Ah ! Dostum ! İnanın bana, bu dünya aslında tamamen insanlarla taşak geçmek için yaratılmış koskocaman bir kandırmacadır.”

“...Hiçbir şey açıklanamaz. Dünyanın tek bildiği şey uyurken bir o yana bir bu yana dönen biri gibi sizi öldürmektir, dünya uyurken üstünüze abandığında, uyuyan birinin pireleri ezdiği gibi. Böylesine bir ölüm pek ahmakça olurdu, diye düşündüm, herkes gibi yani. İnsanlara güvenmek demek kendini azıcık öldürtmekle eşdeğerdir.”

“Düşünsenize, onların o kentleri ayakta duruyordu, dimdik ayakta. New York ayakta duran bir kenttir. Daha önce de çok kent görmüştük bizler elbette ve bayağı da güzel kentler ve limanlar, hem de en fiyakalısından. Ama bizim oralarda yan vaziyettedir kentler, değil mi, deniz kenarında ya da nehir kıyısında, manzaranın üzerine uzanıverirler, yolcuyu beklerler, oysa bu Amerikalısı, o öyle ayılıp bayılmıyordu, hayır, kazık gibi duruyordu, orada, hiç de sikici değildi, ürkütücü bir kazık.”

“Maneviyat,beden sağlıklı olduğu sürece onun kibri ve zevkidir,ama hastalanır hastalanmaz ya da işler kötüye gittiğinde bu kez de derhal o bedenden kaçış kurtulma isteğidir.”

“İnsan bir yerde takılıp kaldıkça, nesneler ve insanlar iyice yozlaşıyorlar, çürüyorlar ve sırf sizin hatırınıza leş gibi kokmaya başlıyorlar.”

“Il y a bien des façons d'être condamné à mort. Ah combien n'aurais-je pas donné à ce moment-là pour être en prison au lieu d'être ici moi crétin Pour avoir par exemple quand c'était si facile prévoyant volé quelque chose quelque part quand il en était temps encore. On ne pense à rien”

“Maybe I'd never see him again... maybe he'd gone for good... swallowed up, body and soul, in the kind of stories you hear about... Ah, it's an awful thing... and being young doesn't help any... when you notice for the first time... the way you lose people as you go along ... the buddies you'll never see again... never again... when you notice that they've disappeared like dreams... that it's all over... finished... that you too will get lost someday... a long way off but inevitably... in the awful torrent of things and people... of the days and shapes... that pass... that never stop...”