“It is easy to follow, but it is uninteresting to do easy things. We find out about ourselves only when we take risks, when we challenge and question.”

“I wanted to tell you that art is the most harmless activity of mankind. But I suddenly recalled that art was often used for propaganda purposes by totalitarian systems. I wanted to tell you about the extraordinary sensitivity of an artist, but I recalled that Hitler was a painter and Stalin used to write sonnets... “Each scientific discovery opens doors behind which we are confronted with new closed doors. Art does not solve problems but makes us aware of their existence...”

“when you have no spirit to seize the day, find it behind the music, between the flowing leaves, beneath the sun rays, and just within yourself. Talk to yourself, be the best friend for yourself, and do not hesitate to ask God help”

“It's always ok to do the right thing. It's never ok to be a bully.”

“Love is the only thing that we can carry with us when we go, and it makes the end so easy.”

“Bohaterka tej historii chciałaby, żeby wojna i dla niej wreszcie się skończyła. Ale wojna, jeśli już się zacznie, nie ma końca. W każdym razie nie dla każdego. Generałowie podpiszą akt kapitulacji, w niebo wystrzelą kolorowe fajerwerki, szeregowcy upiją się ze szczęścia, że ocaleli. I do cywila. A dla cywili dalej trwa cicha, niewidoczna wojna. Wykrwawiają się w niej samotnie dzień po dniu, noc po nocy, rok po roku. Do końca swoich dni, a niektórzy znacznie dłużej. Wojna, jak masa upadłościowa, przechodzi na własność potomnych.”

“Moje kłopoty zaczęły się nie bardzo dramatycznie, od pomieszania języków.. Od początku należały do mnie dwa komplety słów. Były topierwsze w moim życiu słowa i nikt mnie nie ostrzegł, żeby z nimi uważać. Dwa światy, w których żyłam jednocześnie, nie stykały sięhoryzontami, ale skąd miałam o tym wiedzieć? Znałam tylko balansowanie między światami i nie miałam pojęcia, że inni żyją inaczej. Kiedy jużrozumiałam, że moje słowa należą do dwóch kompletów, one dalej mi się mieszały jak klocki z różnych pudełek, bo co innego wiedzieć, a coinnego utrzymywać porządek. Jedno pudełko dostałam od niego, drugie od niej. Gdyby częściej ze mna rozmawiali, pamiętałabym od kogo któryklocek.”