“Etrafında yerel meseleler yaşanırken, bırak zihnin evrensel meselelerin okyanusuna yelken açsın.”

“Evrensel oku; evrensel düşün; evrensel yaşa!”

“Duygular,duygular,duygular.Bırak kentleri,bırak yapıların görkemini,yoksulluğunu,bırak yolları,istasyonları,insanları,yabancıları,sevdiklerini,çocukluğunu,ölen uzaktaki insanlarını,bırak,bırak,bırak içinde seni kemiren seni bırak.Bak nerelere varıyor gökyüzü.Hangi zamanlara.Hangi sonsuzluğa.Git.”

“Sessizlik seni sıktığında, bırak müzik çalsın; müzik seni sıktığında, bırak sessizlik çalsın!”

“Eğer zihnin yorgunsa, git tarlalarda çalış!”

“zaman. belki zaman da yuvarlaktır, tıpkı dünya gibi. hindistana ulaşmak için batıya doğru yelken açarsın. sana gülerler ama sonunda hindistan önündedir, arkanda değil.zamanla- belki hepimiz yelken açmış, kendimizi doğuda sanarak giderken, bizi bekleyen ‘çarmıha gerilmek’ ten başka bir şey değildir.”