“Nehre sor, nereden geliyor? Yanıt almayacaksın. Nehre sor, nereye gidiyor? Yanıt almayacaksın, çünkü nehir tam bu anın içinde yaşıyor; ne geçmişte ne gelecekte, sadece bu anın içinde!”

“Büyük bir boşluğuniçinden çıkarak yavaş yavaş hayata dönmeye başladı,bu belirsizlik anından daha öncesinini yaşamamış gibiydi.Sonsuz boşluğun içinde ne mantık ne de anılar vardı.Karanlık içinde yüzen bir embriyo gibiydi,yaşıyordu,nefes alıyordu ama içinde bulunduğu dünyadan ve benliğinden bir şekilde uzaktaydı,her şey pusluydu.”

“Bu başın içinde neler vardı? Bu baş, bu hasta, bu yaşlı vücudu neden buralara sürüklemişti?”

“Öyle bir an geliyor ki,insanın içinde bir şeyler kırılıyor;ne enerji ne istek kalıyor. Yaşamak gerekir diyorlar ama yaşamak son vadede intihara sürükleyen bir sorun”

“Geçmişte kimse yaşamadı, gelecekte kimse yaşamayacak; her türlü yaşamın biçimi şimdidir; hiçbir kötülüğün alıp götüremeyeceği bir mülktür bu.”

“Chaol'a "ne zamandır uyuyorum?" diye fısıldasa da yüzbaşı ona yanıt vermedi. Bir kez daha "Ne zamandır uyuyorum?" diye sorduğunda Chaol'un yanaklarının hafifçe kızardığını fark etti. "Sende mi uyudun?""Ağzının duyu omzuma akana kadar uyuyordum."Celaena " Aman aman, nasıl da üste çıkıyor bu genç adam," deyince Chaol onun bacağını dürttü.”