“Pencerenden hep aynı manzaran var! Değişik manzaralar için öteki evleri ziyaret et! Ve farklı fikirler için, öteki zihinleri ziyaret et!”

“Bu karanlık evrende insanoğlu için tek gerçek mum bilimdir; bütün öteki mumlar sahtedir! Bilim bizim tek gerçek umudumuzdur; bütün öteki umutlar sahtedir! Bunu hatırla!”

“Dışarı, dışarı, der içimizdeki huzursuz ses, öteki insanların, karanlığın, sefaletin, rezilliğin içine koş.”

“Evler için daha fazla pencereye ihtiyacımız var. Ve insanlar için, daha fazla akla!”

“Bütün bunlardan yola çıkarak her şeyin bir üsluptan, bir adlandırmadan, bir görüntüden ibaret olduğunu mu söylemeliyiz?Vitrinler hep bir bolluğa işaret eder. Ama bu bolluğu mümkün kılan, onu var eden, onun için harcanan, o sırada tükenen yer almaz vitrinde. Vitrin teşhir ettiği malın bir emek ürünü olduğunu gizler bakan kişiden. Nasıl piyasa farklı emek biçimlerini eşitler ve malları soyut bir değişim değer,ne indirgerse, toplum vitrine dönüştüğünde de bütün yaşantılar, yitirilen fırsatlar ve sarf edilen emek bir imajdan ibaret kalır. Rumelihisarı'ndaki bir antikacının vitrininde, on dokuzuncu yüzyıldan kalma bazı ibrikler var. Zamanında defolu sayıldıkları için pazarlanamamışlar. Defoları, veremli işçilerin soluklarıyla birlikte cama üfledikleri kan damlaları.Ama acıyı vitrine çıkaran her zaman öteki olmayabilir. Acı çekenlerin kendileri de artık yaşadıklarını seyirlik kılabiliyor.”

“Bu sözler zaten var. Sözleri benim için farklı kılan, anlamlı kılan, senin el yazınla yazılmış olmaları.”