“Benim aklım yol kuşlarının tüneyip sessiz sedasız terk ettikleri bir harabedir.”
“Şimdi sessiz duruyoruz kıyısında bir düşünceninUnutmamak için çünkü unutuşun kolay ülkesindeyizÖlü balıklar geçiyor kırışık bir denizin sofrasındaVe ellerinde fenerleriyle benim arkadaşlarımDurmadan düşünüyorumNe kadar çok öldük yaşamak için.”
“Cesaretinin seni terk etmesine izin verdiğin an, terk edilmiş eski bir eve dönersin!”
“Önemli değil yol biterse eğer; başka bir yol bul!”
“Güneş her zaman ışığını verecek bir yol bulur; gerçek her zaman yüzünü gösterecek bir yol bulur!”
“Kulağımı yüreğimin atışına veriyordum. Bunca zamandır bana arkadaşlık eden bu gürültünün durabileceğini bir türlü aklım almıyordu.”