“Bazı insanların yüzü buralı değildir. Görür görmez anlarsınız. Çekip gideceklerdir, hem de ilk fırsatta. Dolayısıyla onlara bakarken onları yaşanan anın boşluğuna çivilemek istercesine bütün gözlerinizle bakarsınız. İleride anımsamanızı kolaylaştıracağına inandığınız dipdiri bir dikkatle bakarsınız. Sonradan yaşadıklarınız ne olursa olsun, ilk bakışta gördükleriniz doğru çıkar. Çekip giderler gene de. Yazınızda yazılıdır bu.Bakışlarınızda da.”
Explore This Quote Further
Quote Analysis
In this quote by Murathan Mungan, the idea of some people not belonging in a certain place or moment is explored. The quote suggests that there are individuals who you can tell do not fit in as soon as you see them. These people will leave at the first opportunity, regardless of what happens. The speaker advises to look at these individuals with a focused and intense gaze, as if nailing them into the void of the moment, in order to remember them easily in the future. The quote implies that despite any subsequent events or interactions with these individuals, your initial impression of them upon first sight will prove to be true - they will still leave. This emphasizes the importance of paying attention to one's first instincts and perceptions about others.
Modern Relevance of Murathan Mungan's Quote
In his quote, Murathan Mungan highlights the importance of paying attention to people who may not belong in a certain place or situation. This can be applied in today's world where we need to be aware of those who may not truly fit in a particular setting or group. It reminds us to observe people closely, as our initial impressions are often accurate, and to be mindful of those who may not stay for long despite appearing to be present.
Example of Usage
Murathan Mungan uses vivid imagery to describe how some people's faces give away their transient nature. He emphasizes the importance of paying attention to these fleeting moments in order to remember them accurately in the future. This quote captures the essence of how first impressions can often be telling of a person's true nature.
Reflection Questions:
In this quote by Murathan Mungan, the idea of recognizing when someone doesn't belong is explored. Consider the following reflection questions as you think about this quote:
- Have you ever experienced a situation where you could tell someone didn't belong from the moment you saw them? How did you know?
- How do you typically approach interactions with people who you feel may not belong or may not be sticking around for long?
- Do you believe in the idea that first impressions are often accurate, even if the person doesn't end up staying long-term?
- How do you think your perception of someone's belonging or lack thereof can influence the way you interact with them?
- Have you ever been in a situation where your initial impressions of someone turned out to be completely wrong? How did that experience shape your views on first impressions?
Similar quotes
“Bilmek hayatta kalmaktir. [...] Unutmayin, ne kadar cok sey bilirseniz yasama sansiniz artar. Hem sonra ogrenmeyi bir sanat, bir yasama bicimi haline getirmeniz gerekir, bunun sirriysa, ogrenmenin ayni zamanda bir haz, bir zevk oldugunu anlamaktan gecer. Ogrenmenin hazzi olmadan insan tamamlanamaz. Bakin cevrenizdeki bircok insanin yarim kalmasi bu yuzdendir." - Moottah”
“Kendi boslugunuzla yuzlesmeden varliginizi dolduramazsiniz. Siir bizim kendimiz olmaya acilan kapimizdir. Ama bazen kendi kapimizi yuzumuze kapatiriz. Kim olursaniz olun, nasil olursaniz olun, ama kendinize girip ciktiginiz bir kapiniz olsun cocuklar. Az olun, ama hakiki olun! Bir gun kendi kapinizi calacak yuzunuz olsun. - Moottah”
“Aşk da bir nasip işidir.Herkese nasip olmaz. ”
“Geçmiş bir ecza dolabı kadar temiz ve "steril".Geçmişteki hiçbir şeyin değiştirilemezliği,ölüme yakın bir keskinlik kazandırıyor yaşadıklarına.Geçmişe hiç dokunulamıyor.Hatıra,zalim kudretini dokunulmazlığından alıyor.Tek tek kişilerin hayatları masala benzese de,hayatın kendisi oyuna benziyor.”
“bazı yalnızlıklar haysiyettir”
“... Çünkü sevmek, sessiz ve tek başına bir şeydir. Sevmek yalnızlıktır. O'nu eskisi kadar sevmeyeceğinden korkuyordu. O'nu uyandırmaktan korkuyordu. Eskisi kadar sevemeyecekti, belki de hiç sevemeyecekti. Çünkü arada o orman, o karanlık, o geçitvermez, o yeşermekten kararmış orman olmayacaktı artık. Duman inceliğinde bir boşluk dolanıyordu yüreğini.”