“Önce kelime vardı” diye başlıyor Yohanna’ya göre İncil.Kelimelerden önce de Yalnızlık vardı ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık.. Kelimenin bittiği yerden başladı. Kelimeler yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde.Kelimeler,yalnızlılığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu.Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü,dayanılmaz oldu.”
Quote Analysis:
In this quote by Oğuz Atay, the character Yohanna reflects on the power and influence of words. Yohanna believes that before words existed, loneliness was already present, and it continued to exist after words were created. Words, according to Yohanna, have the ability to both mask and intensify loneliness within individuals. They may provide temporary relief from pain, but ultimately remind us of our solitude. This quote suggests that words can shape our emotions and perceptions, highlighting the complex relationship between language and human experience.
Modern Relevance of Oğuz Atay's Perspective on Words and Solitude
In this quote by Oğuz Atay, the Turkish author explores the relationship between words and solitude, suggesting that words have the power to both alleviate and intensify feelings of loneliness. This philosophical contemplation invites us to consider the impact of language on our lives and the ways in which words can shape our experiences of isolation and connection in the modern world.
Example of Usage
"“Önce kelime vardı” diye başlıyor Yohanna’ya göre İncil. Kelimelerden önce de Yalnızlık vardı ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık. Kelimenin bittiği yerden başladı. Kelimeler yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.” - Oğuz Atay"
Reflection Questions
This quote by Oğuz Atay delves into the intricate relationship between words and loneliness. As you reflect on this quote, consider the following questions:
- How do words shape our understanding and experience of loneliness?
- Do you agree with the idea that words can both alleviate and exacerbate feelings of loneliness? Why or why not?
- How has language influenced your perception of solitude and connection with others?
- In what ways do you see the coexistence of words and loneliness manifest in your own life or the lives of those around you?
- How can awareness of the impact of words on loneliness lead to a deeper understanding of oneself and others?
Similar quotes
“Yalnızlık bilgeliğin kapısını açar ve bilgelik de bütün kapıları açar!”
“Her nevroz, kişi için bir dindir ve din, insanoğlunun evrensel nevrozudur. Şu hiç şüphesiz doğru: Tanrı'ya atfettiğimiz özellikler ve güçler, önce bebekken ve sonra da küçük çocukken taşıdığımız korkuları ve dileklerimizi yansıtıyor.”
“Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanamadıktan sonra göğsümüzü doldurn hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı?”
“İnsanın havaya ihtiyacı var, suya ihtiyacı var, yiyeceğe ihtiyacı var ve maceraya da ihtiyacı var! Macera, sonsuz sıkıcılık için bir ilaçtır.”
“Hakikatin yerine hakiki olmayanı koymak ne kadar da zordu. Zor, ama bir o kadar da zevkliydi. Bir kez hakikat hudutlarını aştığında, akıl zehir gibi işlemeye başlıyor, kelimeler tuhaf bir kudret ediniyordu. Zira kelime, artık kelimeden fazla bir şey olduğunu biiyordu.”