“Önce kelime vardı” diye başlıyor Yohanna’ya göre İncil.Kelimelerden önce de Yalnızlık vardı ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık.. Kelimenin bittiği yerden başladı. Kelimeler yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde.Kelimeler,yalnızlılığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu.Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü,dayanılmaz oldu.”
Explore This Quote Further
Quote Analysis:
In this quote by Oğuz Atay, the character Yohanna reflects on the power and influence of words. Yohanna believes that before words existed, loneliness was already present, and it continued to exist after words were created. Words, according to Yohanna, have the ability to both mask and intensify loneliness within individuals. They may provide temporary relief from pain, but ultimately remind us of our solitude. This quote suggests that words can shape our emotions and perceptions, highlighting the complex relationship between language and human experience.
Modern Relevance of Oğuz Atay's Perspective on Words and Solitude
In this quote by Oğuz Atay, the Turkish author explores the relationship between words and solitude, suggesting that words have the power to both alleviate and intensify feelings of loneliness. This philosophical contemplation invites us to consider the impact of language on our lives and the ways in which words can shape our experiences of isolation and connection in the modern world.
Example of Usage
"“Önce kelime vardı” diye başlıyor Yohanna’ya göre İncil. Kelimelerden önce de Yalnızlık vardı ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık. Kelimenin bittiği yerden başladı. Kelimeler yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.” - Oğuz Atay"
Reflection Questions
This quote by Oğuz Atay delves into the intricate relationship between words and loneliness. As you reflect on this quote, consider the following questions:
- How do words shape our understanding and experience of loneliness?
- Do you agree with the idea that words can both alleviate and exacerbate feelings of loneliness? Why or why not?
- How has language influenced your perception of solitude and connection with others?
- In what ways do you see the coexistence of words and loneliness manifest in your own life or the lives of those around you?
- How can awareness of the impact of words on loneliness lead to a deeper understanding of oneself and others?
Similar quotes
“Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor.”
“Selim, insanın yaratıcı hayal gücünü öldürüyordu. Kambur duruşu, dağınık saçları ve ütüsüz elbisesiyle Selim, insanı can sıkıntısı ve ümitsizliğe sürüklüyordu. İnsan ona bakınca, gerçi bir süre kendinden memnun oluyordu; fakat sonunda canı sıkılıyordu.”
“Onlara göre, durmadan kitap okuduğum -hatırladığıma göre çok okumazdım doğrusu- ve misafirlerin yanına çıkmadığım -bu 'yanına çıkmak' deyimi beni ürpertirdi, içime bulantı verirdi- ve gereken yerde gereken kelimeyi bulamadığım için -bu nedenle bana aptal da derlerdi- anormaldim.”
“Çünkü benim durumumu en iyi sen anlarsın. Yalnızlığı ve korkuyu en iyi sen bilirsin. Yorgunluklar vardılar fakat ümitsizlik yoktular. Sen bir yerde bulunuyordun, yumuşak bir yerdeydin. Sert köşelere çarpmaktan yorulan aklımın durgun ve sürekli bir aşk içinde ancak seninle birlikte dinlenebileceğini biliyordum. Bizi başkaları anlamaz Sevgi. Başkalarının aklı başkadır. Bu yüzden ikimizi hep garip bakışlarla süzmüşlerdir. Şimdi beni de garip bakışlarla süzenler var. Ben onlara aldırmıyorum, insanların beni beğenip beğenmemeleri umrumda değil artık. Ben kendimi tanımakla ilgiliyim.”
“Öldükten sonra insanların bir yerde buluştuklarını söyleyenlere inanmak isterdim. Yaşarken, ne sıkıcı ve soluk insanlarla birlikte geçiriyoruz ömrümüzü. Hiç olmazsa öldükten sonra, aralarımda bulunmaktan zevk alacağımız insanlarla yaşasaydık.”
“Yalnızlık bilgeliğin kapısını açar ve bilgelik de bütün kapıları açar!”