“Bunlar Allah'ın cebinden peygamberi çalarlar.Bir sefer alıştılar mı bitti.Sendeki yürek zaten muhallebi,boyunlarını büktüler de başladılar mı ağlamaya dayanamazsın.Bırak Allah'ın acımadığına sen mi acıyacaksın?”

“* Savaş kararı mı aldın? O halde sen hastasın! Savaşa mı katıldın? O halde sen hastasın! Silah mı üretiyorsun? O halde sen hastasın! Hepsini reddet ve sağlıklı ol, insan ol, normal ol, gerçek bir adam ol!”

“değeri olan bir kimse yaşayacak mıyım yoksa ölecek miyim diye düşünmemelidir. bir iş görürken yalnızca doğru mu eğri mi, yürekli bir insan gibi mi yoksa tabansızca mı davrandığını düşünmelidir.”

“Monica, "Asker adam, dinle," dedi, elleriyle insanlara gülmeyi kesmelerini işaret etti. "Asker adam, gidip onur yiyecek, vicdan mı içeceksin? Karın ve çocukların, elin boş döndüğünü görünce seni mutlu mesut karşılayacaklar mı? Sana daha önce de söylemedik mi? Sen delisin. Yalnızca deliler orduda albay olup ülkeden para çalmadan döner.”

“Aya hele” dedi Ali. Hidayet’in oğlu baktı.“Ne var ayda?”“Allahımız…”“Tövbe, estağfurullah,” dedi Hidayet’in oğlu.“Niye?”“Allahımız ne arasın ayda?”“Niye?”“Niyesi var mı lan? Allahımız kaşmer mi?”“Kaşmer ne ki?”“Soytarı…”“Allahımız mı?”“Tövbe estağfurullah…”“Allahımızı karıştırma arkadaş, bak ana avrat dümdüz giderim!”“Karıştıran sensin!”“Dümdüz giderim dedim, giderim. Karıştırma Allahımızı. Allahımız gibisi var mı?”“Allahımız gibi kimse olamaz!”Küçük ağayı hatırlayan Ali, “Tabancası var mı Allahımızın?” diye sordu.“Olmadığına ne bakıyorsun?”“İstese olur değil mi?”“Bak hele bak…”“Allahımıza kurban oluyum… Sen?”“Ben de, abooo…”“Allahımız istese Fatma’yı birde bulabilir değil mi?”“Birde.”“Bulsa, ah bir bulsa…”“Ne verirdin Allahımıza?”“Allahımız ne yapsın bendeki öteberiyi? Onun hazineleri var Kafdağı’nın ardında. Allahımız bu…”

“İnsan düşünerek yaşamını yoluna koyabilir mi, yoksa her şeyi akışına mı bırakmalı?”