“Seni değil, sendeki bozguna uğramış orduyu sevdim. Bir halk ayaklansa belki onu da severdim, bir ip dolansa boynuma celladın korkmasını, bozuk bir plağın takılıp kalmasını... Su katılmasını rakıya,trenin raya başkaldırmasını da severdim belki; tutundum boşluğuna! Seni değil, ellerimin arasında kayboluşunu sevdim”

“Seni kara saplı bir bıçak gibi sineme sapladılarDeğirmen misali döner başımSevda değil bu bir hışımGel gör beni darmadağınTel tel çözülüp kalmışım.”

“Ne cevap verir? diye söylemekten korktuğunuz-Seni seviyorum- cümlesi, bir soru değil ki cevabı olsun”

“İyi bir kitap... sonunda seni azıcık yorgun bırakmalı. Onu okurken bir sürü hayat yaşıyorsun.”

“-Kur'an'da bir cümle olduğunu biliyor musun? diyorum: "Herkesin kaderini boynuna astık" diye. - Hayır, diyor, ben kaderci değilim, kaderle alışverişim yok. Ben, dünyanın kaderiyim belki. Hiç değilse onunla ilgiliyim. Kur'an'da değil, fakat galiba Tevrat'ta şöyle bir cümle olacak:...ve seni Babil'den öte götüreceğim" İşte benim için bütün mesela bu! Babil'den öte gitmek.”

“İnsan bildiği ya da bildiğini sandığı bir dilde yazılmış birçok kitabı da anlamayabilir, öyle değil mi?”