“arşı geç ferşi atla sidreyi aş gör ne var maverada ibrethiz...”

“Düzen ve güven kadar ürkütücü bir şey yoktur. Hiçbir şey. Hiçbir korku… Aklını en acı olana, en derine, en sonsuza atmışsan korkma. Ne sessizlikten, ne dolunaydan, ne ölümlülükten, ne ölümsüzlükten, ne seslerden, ne gün doğuşundan, ne gün batışından. Sakin ol. Öylece dur. Yaşamdan geç. Kentlerden geç. Sınırları aş. Gülüşlerden geç Anlamsız konuşmaları dinle, galerileri gez, kahvelere otur – artık hiçbir yerdesin.”

“Bağışla beni efendimiz: er geç o rıhtıma çıkacağım kuşkusuz," der Marco, "ama dönüp sana anlatamayacağım onu. Böyle bir kent var, ve de basit bir sırrı var: yalnız gidişleri bilir, dönüşleri bilmez.”

“Ne var ne yok?""Zor bir soru. Pek emin değilim ama tahminimce her şey var ve yokların içinde saklı.”

“Hayalin nedir? Dünyadaki en ünlü adam mı olmak? Ne aptalca bir hayalin var! Bütün dünyayı bir orduyla fethetmek mi? Ne ilkel bir hayalin var! Milyonlarca dolar mı kazanmak? Ne açgözlü bir hayalin var! Hayallerini sorgula!”

“‎"Ne kadar çok insan var, diye düşündü. Bizim gibi milyarlarca insan var, ne kadar fazla. Kimse kimseyi bilmez. Yabancılar gelip seni rahatsız ederler. Yabancılar gelir, yüreğini kesip alırlar.”