“Ενώ σ’ εκείνη απονέμεται δίπλωμα στην τέχνη του έρωτα, αυτός κυκλοφορεί με μια γραμματική για αρχαρίους στην τσέπη”

“Σαν πλάγιασε να κοιμηθεί, σκάλισε τη συνείδησή του ώσαμε τα τρίσβαθα, σα μια πληγή, για το αποψινό του κάμωμα. Τίποτα, καμία τύψη. Εντάξει με τη συνείδησή του, εκεί που μάτιζε η συνείδηση με το Θεό. Του έμενε, ωστόσο, κάτι σα μια δυσάρεστη απόγεψη. Έψαξε και στην επιφάνεια για να βρει την αιτία. Νόμισε πως την ανακάλυψε. Δεν ήτανε εντάξει με τους ανθρώπους: με τα πατροπαράδοτα και τις προκαταλήψεις τους. Ανασήκωσε τους ώμους του, απότομα, σα να τα τίναζε αποπάνω του όλ' αυτά.”

“Έρχεται κάποια στιγμή, όπου η μεγαλειότητά μας, ο εαυτός μας, είναι ανάγκη να περάσει στην αίθουσα του θρόνου με τους αυλικούς του, το νου και την καρδιά, για ν' αποφασίσει επάνω στον καταστατικό χάρτη της ζωής του.”

“Αγκάστηκα να σωπάσω για λίγο, για να ξαναβρώ τη φωνή μου και να συνέλθω από τα λόγια της που με είχαν ξαναγυρίσει στην κατάσταση του νηπίου, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάγκη για αδιάκοπη γαλούχηση”

“Μια από τις κύριες αδυναμίες της ανθρωπότητας εντοπίζεται στην εξοικείωση του μέσου ανθρώπου με τη λέξη "αδύνατον". Ο άνθρωπος γνωρίζει συνήθως όλους του κανόνες που δεν είναι αποτελεσματικοί. Γνωρίζει όλα αυτά που δεν μπορεί να κάνει.”

“Μπορεί κανείς να καταλάβει πολλά για έναν άνθρωπο από τα βιβλία που διατηρεί στην βιβλιοθήκη του”