“Naar de vertraging der vlaktenverlang ik, naar het gras der rust,naar wolken van eenzaam varenen de wattenwind der zuiverheid,naar de lommerdorpen van ontspanningen pastorieën der voltooide liefde.”

“Tussen de vele stemmen van mensenis jouw stem de enigedie menselijk isdie weet van het verdrietdat langzaam in de bomen groeitgevoed door de aardetot ze oud wordensterven aan de rand van wildeof onzindelijke tuinen.”

“De regen op de ruit als de wind schuin staatde lampen die zwaaien boven de tramrailssimpele dingen wil ik zien en horenzonder de poespas van de betekenislaag.”

“Smaak heeft de pad die naar de weegbree kruipt wanneer hij door een spin gebeten is. Smaak leidt het varken naar de truffel, de misselijke hond naar het gras, de bizon over duizenden mijlen naar de zoutsteen. Smaak heeft de zwaluw die de blindheid van haar jongen wil genezen en vanzelf de weg vindt naar het sap van de stinkende gouwe.”

“Hij dwingt zich tot het eten van zijn yoghurt, want regelmaat moet er zijn, maar halverwege ontdekt hij dat hij eigenlijk helemaal niet van yoghurt houdt en hij laat de rest staan.”

“Ik heb een hekel aan fantastische vertellingen. Sprookjes, dromen, saai-jans-fiction, de hele boel kan me gestolen worden.''Waarom, meisje?''Het gewone dagelijkse leven is al fantastisch genoeg.''Kind, kind,' de juffrouw hief de handen geschrokken ten plafond, 'waar haal je die onzin vandaan! Straks ga je nog zeggen dat de werkelijkheid fantastischer is dan een roman.”

“In plaats van op zoek te gaan naar een middel om zich door persoonlijke inzet te onderscheiden, lijkt iedereen meer en meer op zoek naar een gezamenlijke kwetsuur en vernedering, naar het privilege van de publieke, gedeelde discriminatie en zo naar een religie, naar de binding met een gemeenschap.”