“Iniisip ni Lucas kung gaano kalaki ang kapangyarihan ng isang writer. Sa pamamagitan ng mga salita ay kaya niyang patigilin ang dyip, ilabas ang lihim ng mga pasahero, pabuhusin ang ulan upang linisin ang mga basura sa palibot, ikulong ang mga opisyal na corrupt at tuluyang i-delete sa bansa ang kahirapan.”
In this quote by Ricky Lee, the character Lucas reflects on the immense power of a writer. Through the use of words, a writer can have the ability to stop a jeep, reveal the secrets of passengers, summon rain to clean up the trash around, imprison corrupt officials, and ultimately eradicate poverty from the country. This quote highlights the transformative and influential role that writers play in society, as they have the power to shape narratives, challenge injustices, and inspire change. It emphasizes the belief in the potential of words to create a better world and address pressing social issues.
In this quote by Ricky Lee, the character Lucas ponders on the immense power of a writer. Through words, they have the ability to bring about significant change and impact in society. In today's world, where social media and online platforms have amplified the reach of writers, their potential to influence and inspire change is more relevant than ever. Writers can use their craft to shed light on social issues, hold the powerful accountable, and advocate for positive change in the world. The words they write have the power to ignite movements, challenge norms, and drive progress in society.
"Iniisip ni Lucas kung gaano kalaki ang kapangyarihan ng isang writer. Sa pamamagitan ng mga salita ay kaya niyang patigilin ang dyip, ilabas ang lihim ng mga pasahero, pabuhusin ang ulan upang linisin ang mga basura sa palibot, ikulong ang mga opisyal na corrupt at tuluyang i-delete sa bansa ang kahirapan.” - Ricky Lee"
As you reflect on the power of words as described by Ricky Lee in the quote above, consider the following questions:
How do you interpret the idea that a writer has the power to stop a jeep, reveal the secrets of passengers, make it rain to cleanse the surroundings, imprison corrupt officials, and eradicate poverty from a country through words?
In what ways have you experienced the impact of words in your own life, either through literature, spoken word, or personal interactions?
What responsibility do writers or communicators have in wielding the power of words and influencing society?
Do you believe that words have the ability to create tangible change in the world, as suggested by the quote?
How can we harness the power of words for positive transformation and social justice in our communities?
“Pantay-pantay ang ibinibigay na karapatan sa lahat ng tao upang lumigaya o masaktan o magpakagago pero kapag sumara na ang mga pinto, nawasak na ang mga puso at ang bilang ay umabot na sa zero, goodbye na.”
“Hindi mo pwedeng mahalin ang isang tao nang hindi mo minamahal ang hilaga, silangan, timog at kanluran ng kanyang paniniwala. Kapag nagmahal ka’y dapat mong tanggapin bawat letra ng kanyang birth certificate. Kasama na doon ang kanyang libag, utot at bad breath. Pero me limit. Pantay-pantay ang ibinibigay na karapatan sa lahat ng tao upang lumigaya, o masaktan, o magpakagago, pero kapag sumara na ang mga pinto, nawasak na ang mga puso, nawala na ang mga kaluluwa at ang bilang ay umabot na sa zero, goodbye na. Pero, the memory of that one great but broken love will still sustain you, tama nga na mas matindi ang mga alaala.”
“Hindi pagkain ang kailangan ng mga kababayan natin. Ang kailangan nila ay labanan ang tunay na dahilan kung bakit wala silang makain!”
“Ang Pilipino sabi ni Trono kay Giselle, at sa kumpulan ng mga kinkilig na kababaihan, ay pinaghalo-halong dugo. Sumasamba ng sabay-sabay kay Buddha at kay Kristo at sa mga anting-anting at Feng Shui. Sa dami ng nagsasabi sa kanya kung ano siya, nakalimutan na niya kung sino siya.”
“Pinapakita nyong mga dayuhang libro pa rin at mga dayuhang libro lang ang tinatangkilik ng mga tao. Bakit magsusugal ang mga publisher sa Pilipinong manunulat kung hindi naman pala mabili ang mga kwentong isinusulat ng mga Pilipino? At kung walang mga publisher na tatanggap ng mga trabaho ng mga Pilipinong manunulat, sino pa ang gugustong magsulat? Kung walang magsusulat, ano ang kahihinatnan ng panitikan sa bansa at sa kakayanan nating bumasa't sumulat?”
“Salita. Nakasalalay lang ang lahat ng nararamdaman sa narinig na salita, sa mga narinig na salita, sa kapangyarihan ng salita na lumikha ng iba't iba pang ilusyon. Minsan, salita rin, isang salita lamang, ang may kakayahang magwasak ng lahat ng mga binuo, binuno, subalit ng mga salita rin nga lamang.”