“Człowiek to także pojęcie względne (…) Zawsze mi się wydawało, że warunkiem człowieczeństwa jest choćby odrobinka współczucia i miłosierdzia.”

“Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk!”

“Obywatel ów przydybał kota w chwili, gdy zwierzę o wyglądzie rzezimieszka (cóż na to poradzić, że koty zawsze tak wyglądają? Nie bierze się to bynajmniej stąd, że są fałszywe, lecz stąd, że obawiają się, by ktoś potężniejszy od nich – pies albo człowiek – nie uczynił im krzywdy. Skrzywdzić kota jest bardzo łatwo, ale, wierzcie mi, żaden to honor, żaden!), a więc gdy zwierzę o wyglądzie rzezimieszka w niewyjaśnionych zamiarach usiłowało udać się w łopuchy.”

“Benjamin Frankiln twierdził, że najlepszą definicją szaleństwa jest robienie w kółko tego samego i spodziewania się innych rezultatów. Ale mi się wydaje, że szleństwo to powtarzanie w kółko tego samego i spodziewanie się tych samych rezultatów.”

“Człowiek jest śmiertelny i jak to ktoś słusznie powiedział, to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie.”

“wszystko jest stratą czasu, chyba że człowiek pieprzy się w najlepsze, tworzy w najlepsze, ma się jak najlepiej albo zmierza w kierunku ułudy pod tytułem miłość i szczęście. Wszyscy kończymy w gnojówce porażki - czy nazwiemy to śmiercią czy błędem.”