“postremo pereunt imbres, ubi eos pater aether in gremium matris terrai praecipitavit;at nitidae surgunt fruges ramique virescuntarboribus, crescunt ipsae fetuque gravantur.hinc alitur porro nostrum genus atque ferarum,hinc laetas urbes pueris florere videmus frondiferasque novis avibus canere undique silvas,hinc fessae pecudes pinguis per pabula laetacorpora deponunt et candens lacteus umoruberibus manat distentis, hinc nova prolesartubus infirmis teneras lasciva per herbas ludit lacte mero mentes perculsa novellas.haud igitur penitus pereunt quaecumque videntur,quando alit ex alio reficit natura nec ullamrem gigni patitur nisi morte adiuta aliena.”

“E tenebris tantis tam clarum extollere lumenqui primus potuisti inlustrans commoda vitae,te sequor, o Graiae gentis decus, inque tuis nuncficta pedum pono pressis vestigia signis,non ita certandi cupidus quam propter amoremquod te imitari aveo; quid enim contendat hirundocycnis, aut quid nam tremulis facere artubus haediconsimile in cursu possint et fortis equi vis?tu, pater, es rerum inventor, tu patria nobissuppeditas praecepta, tuisque ex, inclute, chartis,floriferis ut apes in saltibus omnia libant,omnia nos itidem depascimur aurea dicta,aurea, perpetua semper dignissima vita.nam simul ac ratio tua coepit vociferarinaturam rerum divina mente coortadiffugiunt animi terrores, moenia mundidiscedunt. totum video per inane geri res.apparet divum numen sedesque quietae,quas neque concutiunt venti nec nubila nimbisaspergunt neque nix acri concreta pruinacana cadens violat semper[que] innubilus aetherintegit et large diffuso lumine ridet:omnia suppeditat porro natura neque ullares animi pacem delibat tempore in ullo.”

“Ode 4.7Diffugere niues, redeunt iam gramina campis arboribus comae;mutat terra uices et decrescentia ripas flumina praetereunt;Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet ducere nuda chorus.Inmortalia ne speres, monet annus et almum quae rapit hora diem.Frigora mitescunt Zephyris, uer proterit aestas, interitura simul pomifer autumnus fruges effuderit, et mox bruma recurrit iners.Damna tamen celeres reparant caelestia lunae: non ubi decidimusquo pater Aeneas, quo diues Tullus et Ancus, puluis et umbra sumus.Quis scit an adiciant hodiernae crastina summae tempora di superi?Cuncta manus auidas fugient heredis, amico quae dederis animo. Cum semel occideris et de te splendida Minos fecerit arbitria,non, Torquate, genus, non te facundia, non te restituet pietas;infernis neque enim tenebris Diana pudicum liberat Hippolytum,nec Lethaea ualet Theseus abrumpere caro uincula Pirithoo.”

“Nemo nisi per amicitiam cognoscitur. (No one learns except by friendship.)”

“L'amore non esiste per renderci felici, ma per dimostrarci quando sia forte la nostra capacità di sopportare il dolore.”

“quid Romae faciam? mentiri nescio; librum, si malus est, nequeo laudare et poscere; motus astrorum ignoro; funus promittere patris nec uolo nec possum; ranarum uiscera numquam inspexi; ferre ad nuptam quae mittit adulter, quae mandat, norunt alii; me nemo ministro fur erit, atque ideo nulli comes exeo tamquam mancus et extinctae corpus non utile dextrae.”