“Dünya, kamçısını kaldırdı işte; bakalım nereye indirecek?”

“Bütün bu yüzyıllar boyunca kadınlar, erkeği olduğundan iki kat büyük gösteren bir ayna görevi gördüler, büyülü bir aynaydı bu ve müthiş bir yansıtma gücü vardı. Böyle bir güç olmasaydı dünya hâlâ bataklık ve balta girmemiş ormanlardan ibaret olurdu. Savaşlarda zafer kazanıldığı duyulmazdı... Çar ve Kayzer ne taç giyerler, ne de tahttan inerlerdi. Uygar toplumlarda hangi işe yararlarsa yarasınlar, bütün şiddet ya da kahramanlık eylemlerinde aynalar gereklidir. İşte bu yüzden Napoléon da Mussolini de kadınların erkeklerden aşağı olduğunda bu kadar ısrarcıdırlar, eğer onlar aşağıda olmasalardı kendileri büyüyemezlerdi.”

“...gece yarısı bütün sınırlar silinince toprak nasıl şeklini alır, tıpkı Romalıların ilk gördükleri gibi, ilk ayak bastıklarında, bulutlu, tepelerin adları yok; ırmaklar kestiremedikleri yerlere doğru kıvrılıyor- işte öyleydi yalnızlığı.”

“I shall be a clinger to the outsides of worlds all my life.”

“Once she knows how to read there's only one thing you can teach her to believe in and that is herself.”

“In fact, though their acquaintance had been so short, they had guessed, as always happens between lovers, everything of any importance about each other in two seconds at the utmost, and it now remained only to fill in such unimportant details as what they were called; where they lived; and whether they were beggars or people of substance.”

“She was married, true; but if one's husband was always sailing round Cape Horn, was it marriage? If one liked him, was it marriage? If one liked other people, was it marriage? And finally, if one still wished, more than anything in the whole world, to write poetry, was it marriage? She had her doubts.”