“Belki, ses değildir.”

“Kitaplardan başka nefes alacağım balkon kalmadı gerçeklikler şehrinde.”

“-Aklına her geleni söyleme. Hayatın boyunca bunu yaptın zaten. Ben sana ne derdim, her zaman? -Cahil ile lak lak edeceğine, alim ile taş taşı. -Sen ne yaptın peki? Alim ile taş taşırken bile lak lak ettin, durmadı o çenen. Bir de kendince bahane bulmuşsun gevezeliğine 'Ben sesli düşünüyorum, kafamdan geçenleri içimde tutamıyorum,' diye. Tut! İçinde-kıçında nerende tutarsan tut, ama tut. Beyin ishali olmuş gibi vır vır vır... Hayatta bir ağırlığın olsun. Bir de yazan-çizen adamım diye dolanıyorsun. Yazık! Çok yazık!”

“Üstelik kavun haddinden fazla sarı.”

“Herkes orta şekerli içiyor. Herkesin ruhu ortada. Uçlara gidemiyor kimse..”

“Ucurumdan kurtulmanin tek yolu ona bakmak, derinligini olcmek ve kendini o bosluga birakmaktir.”

“Bu sözler zaten var. Sözleri benim için farklı kılan, anlamlı kılan, senin el yazınla yazılmış olmaları.”