“Everything comes to an end, only objects are left to pine in the dark.”

“He walked around all the useless things in the courtyard and touched them with his hands; for some reason, he wished that these would remember him, and love him. But he didn't believe they would. From childhood memories he knew how strange and sad it is after a long absence to see a familiar place again, for these unmoving objects have no memory and do not recognize the stirrings of a stranger's heart.”

“Then she would wander through fields, over simple, poor land, looking carefully and keenly all round her, still getting used to being alive in the world, and feeling glad that everything in it was right for her — for her body, her heart, and her freedom.”

“Busy remaking the world, man forgot to remake himself.”

“Ve işte bazen, hastayken, mutsuzken, aşıkken, fecibir kabus gördüğümüzde, genel olarak normdan uzaklaştığımız durumlarda iki kişi olduğumuzu açık seçik duyarız: Yani ben tek kişiyimdir ama içimde biri daha vardır. Bu gizemli "o" sık sık mırıldanır, bazen ağlar, içinden çıkıp uzak bir yere gitmek ister, canı sıkılır, korkar. Görürüz ki iki kişiyiz ve birbirimizden bıkmışız. Bilincimiz çift değil tek olduğunda bir hafiflik, özgürlük duyarız, manasız bir hayvan cennetine düşmüşüz gibi.”

“Bazen Komyagin içinden şöyle düşünüyordu: Bir ya da iki ay sonra yeni bir hayata başlarım, resimleri bitiririm, şiirleri tamamlarım, dünya görüşümü baştan sona gözden geçiririm, dokümanları hale yola koyarım, düzgün bir işe girerim, örnek işçi olurum, bir kadın-arkadaş sever ve evlenirim... Bir-iki ay kadar sonra zamanın kendisinde de özel bir şey gerçekleşeceğini ve duraklayıp kendisini hareketinin içine alacağını umuyordu, oysa yıllar penceresinin önünden dur durak bilmeden, mutlu bir tesadüf denk gelmeksizin geçip gidiyordu. O zaman Komyagin yatağından kalkıyor ve polis dayanışma görevlisi sıfatıyla millete kalabalık mahallerde ceza kesmeye gidiyordu.”

“When writers come here they walk about smelling everything because New Orleans is, above all, a town where the heady scent of jasmine or sweet olive mingles with the cloying stink of sugar refineries and the musky mud smell of the Mississippi. It's an intoxicating brew of rotting and generating, a feeling of death and life simultaneously occurring and inextricably linked.”